انواع آماده سازی سطوح برای رنگ آمیزی

white metal blast

یک سطح به شکل خاکستری - سفید دارای اتصالات قلابی جهت پوشش است. این سطح عاری از هر گونه روغن، گریس، خاک، MillScale، پوسیدگی، اکسید خوردگی، رنگ و دیگر مواد خارجی است. این سطح بهترین آماده سازی در صنایع شناخته شده و فقط ممکن است برای لوله ها بهترین نوع نباشد ولی از نظر مهندسین خوردگی بهترین نتیجه را می دهد. در white metal سطح را به طور مناسب خشن و با ایجاد پیوندهای قطبی و شیمیایی در پوشش ها، چسبندگی خوبی حاصل می شود.

Near white metal blast

به عنوان سطحی که تمام آلودگی ها از قبیل روغن، گریس، خاک، Mill Scale پوسیدگی، خوردگی - اکسید، رنگ و دیگر مواد خارجی روی آن وجود ندارد و به شکل تیره تری از خاکستری روشن است. در بعضی موارد به صورت نوارهای تیره روی سطح سندبلاست شده مشخص شود. مناطق پوسیده شده در سطح نیز ممکن است به صورت رگه های اکسیدی نمایان باشد و نهایتاً 95٪ سطح نزدیک به white metal است. مقادیر باقی مانده از آلودگی روی سطح تقریباً مشخص است.

Commercial Blast

در این نوع آماده سازی تمام روغن، گریس، خاک، رسوبات و تمامی مواد زائد بایستی برداشته شوند به طوریکه حداقل دو سوم سطح از مواد زائدی که چشم قادر به دیدن آنها است آزاد شود. با توجه به سایر روش ها از درجه پائینتری برخوردار است.

Acid Pickling

تمیزکاری سطح به نحوئی که هیچ گونه آلودگی روی سطح باقی نمی ماند و به وسیله فعل انفعال شیمیایی یا الکترولیز یا هر دو، به طور کامل سطح از مواد خارجی پاک می شود. سپس سطح بایستی از اسید غیر فعال، الکالی و لکه ها پاک شود. این روش جهت تأسیسات و سازه های نصب شده قابل اجراء نیست. مورد فوق جهت فولادهایی به کار می رود که بتوان آنها را در حمام اسید غوطه ور ساخت. لذا حجم حمام بایستی متناسب اندازه فولادها در نظر گرفته شود.

درون حمام های دارای روی مذاب، جهت بالا بردن نقاط اتصال روی با فلز بایستی از کوچک ترین آلودگی های زیر لایه اجتناب کرد. در خصوص پوشش های عالی و غیر آلی نیز می توان با قرار دادن این پوشش ها در درون حمام عملیات رنگ آمیزی را به صورت غوطه وری انجام داد.روش خوبی جهت آماده سازی سطوح و به منظور اعمال خوب پوشش است. البته یک نقطه ضعف در این روش وجود دارد که افزایش سطح در این روش به نسبت دیگر روش های مکانیکی کم است. ولی برای پوشش های که کمتر نیازمند چسبندگی مکانیکی هستند روش خوبی است.

Brush Blasting

روش فوق جهت از بین بردن Scale و آلودگی از روی سطح خارجی تانک ها مناسب است. در روش فوق سطح بخوبی زبر شده و ازدیاد سطح پیدا می کند و چسبندگی مکانیکی را هم روی پوشش قبلی و مناطق پوسیده بهبود می بخشد. وقتی که پوشش هایی مثل پلی یورتان و اپوکسی مورد بحث هستند روش فوق، مورد خوبی جهت ایجاد چسبندگی هر چه بیشتر است. کیفیت این روش نسبتاً دارای فاصله بیشتری نسبت به روش های دیگر بوده و نسبت به روش های تمیزکاری دستی مناسب تر است.

Flame Cleaning Of New Steel

روش فوق به عنوان تمیز کننده عالی سطح زمانی طرفداران زیادی داشته ولی نسبت به روش های دستی دیگر مناسب تر است. روش فوق به خاطر دمای زیادی که روی سطح ایجاد می کند، باعث انبساط رسوب ها شده و وقتی فلز سرد می شود سطح براقی از روی فلز بلند می نماید. اختلاف حرارتی میان دو مواد ( رسوب و فلز) و همچنین اختلاف مقدار انبساط آنها باعث ترکیدن و بلند شدن رسوب ها می شود.بیشترین برتری روش فوق به خاطر اعمال پرایمر روی سطح خشک و گرم است. با پایین آمدن ویسکوزیته پرایمر، به خاطر خشک شدن سریع فعالیت شیمیایی افزایش پیدا می کند البته در روش فوق مقداری رطوبت در روی سطح وجود دارد.

Power Tool Cleaning

تمیزکاری فوق به طوری است که رسوب های سست و رنگ های فرسوده به وسیله وایر، برس زنی یا شن پاشی یا ترکیبی از آنها زدوده می شوند. ولی برای مواد خارجی سفت و محکم مورد استفاده ندارند.اکثر موادی که در روی سطح باقی می مانند توسط روش هائی که ذکر شد قابل زودودن از روی سطح هستند. تنها در بعضی موارد استفاده از روش فوق موثر است. به خصوص برای مواردی که بحث ترمیم مد نظر باشد.

Hend Tool Cleaning

یک روش آماده سازی سطح جهت برداشتن Mill Scale های سست، پوسیدگی ها و رنگ های باقیمانده به وسیله وایر، برسزنی، شن پاشی دستی، جاروی دستی، چکش دستی، یا دیگر ابزار دستی یا ترکیبی از همه اینها است. البته این روش برای موارد سخت و محکم به کار نمی رود.یکی از قدیمی ترین روش ها برای آماده سازی سطح تمیزکاری دستی است. البته با این روش مقدار زیادی آلودگی روی سطح باقی می ماند. چکش کاری و دیگر روش های ضربه ای باعث ایجاد ترک روی سطح شده و در داخل حفره ها به خوبی تمیز نمی شوند.

به طور کلی روش فوق وقتی مورد استفاده قرار می گیرد که دستگاه های برقی در دسترس نباشند. یا نیاز به انجام تعمیرات جزیی در مساحت های بسیار کوچک باشد. ابزارهای دستی مثل وایر برس، جارو، چاقو، چکش یا کاغذ سنباده از این قبیل هستند. بعد از اینکه سطح چکش کاری شد و رسوب ها از بین رفت، سطح به وسیله کاغذ سنباده از آلودگی تمیز می شود. البته مقدار کمی روی سطح برش های خطی به وجود می آید که جهت اعمال پرایمر مفید است.

Solvent Cleaning

روش فوق بI منظور برداشتن تمام مواد زائد مثل روغن، گریس، خاک و دیگر آلودگی ها از روی سطح به وسیله حلال یا تمیزکاری با بخار و روش های مشابه که حلال ها در آنها دخیل هستند بکار می رود. روش فوق به طور اهم در مورد از بین بردن روغن و گریس بکار می رود. این روش نمی تواند Mill Scale، پوسیدگی ها و رنگ های مانده را از بین ببرد. به علت حل شدن روغن و گریس توسط حلال، روش فوق احتمال دارد دیگر جاهای روی سطح را نیز آلوده کند و به محض تبخیر حلال روغن و گریس روی سطح باقی بماند و طبق مباحث قبل روغن و گریس تماس بین سطح و پوشش را تضعیف کرده و چسبندگی از بین می برند. البته چربی های روی سطح یک مورد عمومی هستند که حتماً قبل از اعمال رنگ بایستی به تمیزکاری آنها دقت شود.

Water Blasting

روش Water Blasting نمی تواند ایجاد خلل و فرج روی سطح کند ولی می تواند رسوبات و رنگ های مانده از قبل را از روی سطح از بین ببرد. روش فوق به منظور تمیز کاری متریال های غیر حساس با ایجاد کمترین آلودگی نسبت به سندبلاست. از نظر سرعت و روند کار به مراتب بهتر از روش های مکانیکی است. در استفاده از روش فوق سهولت در کار نیز دیده می شود. از مزایای این روش استفاده از شلنگ های سبک، فشار گرفتن سریع آب و وجود نداشتن هیچگونه جرقه را می توان نام برد. البته اگر فشار آب با بدن شخصی بر خورد کند حتماً دچار حادثه خواهد شد. در جاهائی که نمی توان از دیگر روش های تمیزکاری استفاده کرد مورد فوق روش خوبی است ولی اگر اعمال بسیار خوب رنگ مد نظر باشد، روش فوق مناسب نیست.

Abrasive Blasting

بهترین روش آماده سازی سطح، جهت اعمال بسیار مناسب رنگ استفاده از مواد ساینده است. این روش سطح را از پوسیدگی، رسوب، چربی، رنگ و تمامی آلودگی ها را از روی سطح پاک کرده و یک سطح فعال و بسیار مناسب پوشش ایجاد می نماید.

Air Blasting

روش فوق از نظر هزینه نسبت به بقیه روش ها در سطح پائینتری قرار دارد و در جاهائی که نرخ خوردگی روی سطح فلز زیاد باشد روش فوق بسیار عالی است. از روش فوق بدون هیچ محدودیتی (هر جا که منبع هوا و فشار وجود داشته باشد) جهت آماده سازی سطوح سازه ها و تجهیزات و تانک ها در مراحل ساخت و نصب استفاده می شود.مزایای روش فوق این است که سطح خشک است، سطح فلز فعال شده و گروه های قطبی جهت چسبندگی ایجاد می شوند.

همچنین پروفیل سطح خلل و فرج خوبی روی سطح ایجاد می کند و با وجود یک سطح خشک هر گونه پوششی به خوبی می تواند اعمال شود.در این روش برای سطوح سند بلاست شده، وجود رطوبت محیط باعث شروع مجدد خوردگی می شود و بسته به شرایط جوی و در صد رطوبت، پوسیدگی در عرض چند دقیقه اتفاق می افتد. با وجود اینکه سندبلاست آلودگی را از روی سطح می زداید ولی خود در اثر شکسته شدن دانه های ساینده باعث ایجاد آلودگی روی سطح می شود.

Water Abrasive Blasting

از مزایای فوق عاری بودن از خاک است. اما جمع آوری آب نیز خود می تواند مشکل ساز باشد. سطح آماده شده به وسیله روش فوق با ترکیب کمی مواد ساینده، نسبتاً سطحی با پروفیل خوب به دست می دهد و این روش نسبت به روش رطوبتی بهتر است. در اثر خیس بودن سطح ممکن است به مشکل تجمع مواد ساینده روی سطح به وجود آید که در این صورت بایستی سطح دوباره با آب تمیز شود. احتمال بروز این مشکل در سوراخ ها و منافذ موجود روی سطح بیشتر است چرا که مقداری آب و مواد ساینده در داخل آنها جمع می شود. در روش فوق سطح خیس و مرطوب بوده و سطح مرطوب به راحتی و به سهولت مستعد اکسید شدن است.

Abrasive Material

پارامترهای زیادی در مواد ساینده وجود دارند که در زمان انتخاب باید در به کار گرفته شوند. به خصوص به منظور ایجاد یک سطح عالی در روش آماده سازی نوع ساینده بسیار مهم است. انواع ساینده شامل درجه های مختلف شن رودخانهای، کوارتز، شن های مصنوعی، ساینده های فلزی، غلات، اکسیدهای فلزی و … هستند که هر کدام از این متریال ها سطوح آلوده را از راه های مختلف و در درجه های تمیزی مختلف روی سطح ایجاد می کند. مواد سایندهی با درجات سختی از خیلی سخت تا درجه سختی نرم تقسیم بندی می شوند.

Surface Profile

گونه های متفاوت تمیزکاری سطح بستگی به سطح اولیه داشته و انتخاب نوع و درجه تمیزی سطح وابسته به نوع پارامترهای زیادی نظیر نوع ساینده، سرعت تماس و زمان پروسه تمیزکاری است. پروفایل یک اندازه و مقیاس، جهت استفاده از ساینده ها است. با دانستن سختی، اندازه، سرعت تماس، زمان انجام عملیات و درجات مختلف ساینده ها می توان به انواع پروفیل ها دست یافت. ارتفاع پروفیل های تولید شده به وسیله ساینده های مختلف و تأثیرشان روی چسبندگی پوشش موضوع همواره مورد بحث بوده است.

بعضی پوشش ها به خاطر چسبندگی ذاتی خودشان روی سطوح جذب دارند و در آنها عدم وجود پروفیل سطح، تأثیر بسزایی در چسبندگی نخواهد داشت. فقط عدم آلودگی سطح در آنها فاکتور مهم است. رابطه ارتفاع پروفیل های مختلف با توجه به معدل کشش باندینگ پوشش محاسبه و تعیین می شود تا بهترین باندینگ را ایجاد کنند.به وسیله استفاده از ساینده های مختلف منحنی واقعی از پروفیل روی سطوح فلزی به وجود می آید که به خوبی نشان دهنده سطح به دست آمده با ساینده های مختلف است. ساینده های فلزی، عمق و تیزی خوبی مثل دانه های سیلیس و سرباره های معدنی نمی سازند.