چاله دارای دیواره های عمودی و حاشیه هایی تیز در نزدیکی بالای چاله است. اگر آب در چاله موجود باشد، اندازه و عمق آن بیشتر خواهد شد همچنین ممکن است چاله ها به شکل گودی ها یا فرورفتگی هایی نامنظم نیز در روسازی پدید آیند. چاله ها به دلیل ضعف در سطح روسازی که ناشی از خر ابی لایه اساس یا بستر روسازی، زهکشی ضعیف، یا عدم توان باربری کافی روسازی و تحمل بارهای ترافیکی، ایجاد می شوند.
ترک خوردگی پوست سوسماری با شدت زیاد، در نهایت تبدیل به چاله یا مجموعه ای از چاله ها می شود. چاله ها همچنین ممکن است در شرایط یخ زدگی و ذوب شدگی ایجاد شوند.زمانی که آب در روسازی یا در لایه اساس یخ می زند، منبسط شده و به لایه های روسازی بالایی خود فشار می آورد. فشارهای ناشی از تورم می تواند سبب تضعیف روسازی شده که در نهایت باعث ایجاد چاله می شود.روش های اصلی لکه گیری چاله ها به شرح زیر است:
ریختن و غلتک زدن
این روش اغلب در عملیات موقت لکه گیری چاله ها در آب و هوای نامساعد و یا طی عملیات ترمیم اضطراری مورد استفاده قرار گرفته و فقط زمانی مناسب است که شرایط جوی جهت وصله پاره عمقی یا عمقی، بسیار ضعیف بوده و یا قرار است به زودی عملیات بهسازی بر روی راه اجرا شود.
یا زمانی که چاله ای وجود دارد که ممکن است موجب وارد آوردن خسارت به وسایط نقلیه شده و لازم است به سرعت لکه گیری شود، اما بستن راه واقع بینانه نیست. مخلوط آسفالتی مورد استفاده در روش ریختن و غلتک زدن، مخلوطی سرد یا دپو شده است. هدف از روش های ریختن و رفتن و ریختن و غلتک زدن از بین بردن چاله ها به منظور حفظ ایمنی یا جلوه زیبایی روسازی است و نه ترمیم د ایم خرابی.
وصله پاره عمقی چاله ها
روش ترمیم وصله پاره عمقی و عمقی یکی از مناسب ترین روش ها برای ترمیم چاله ها است و به عنوان معیاری کنشی جهت حفظ چاله ای کوچک از تبدیل شدن به یک خرابی چشمگیر، مورد استفاده قرار می گیرد. روش وصله پاره عمقی شبیه به روش وصله پاره عمقی مورد استفاده برای اصلاح سایر خرابی ها است، اما بدون عملیات زدودن و برداشت عمیق است. از مخلوط های آسفالت گرم برای لکه گیری به روش وصله پاره عمقی استفاده می شود.