روش های مختلفی برای مرمت و اصلاح خرابی ها وجود دارد، که انتخاب هر یک بستگی به عواملی نظیر نوع ماده، روش اجرا، نوع خرابی و علت آن، تجهیزات، آب و هوا، و نیازهای ترمیم اضطراری دارد. در وضعیت مطلوب، تحلیل هزینه چرخه عمر، به منظور ارزیابی اقتصادی بودن روش های ویژه ترمیم، انجام می شود. به طور کلی روش های مختلف ترمیم و نگهداری به شرح زیر است:
هزینه های اصلی و عمده لکه گیری شامل موارد زیر می شود:
سه هزینه عمده و اصلی در ترمیم و نگهداری، مربوط به مصالح، نیرو ی انسانی و تجهیزات می شود. هزینه تاخیر کاربر یا استفاده کننده نیز ممکن است به این هزینه ها اضافه شود. هزینه ای که بیشترین ارتباط را با لکه گیری دارد، هزینه مصالح است. زمانی که تفاوت هایی در عملکرد وجود داشته باشد، ماده مورد استفاده برای لکه گیری بر هزینه کل عملیات تأثیر گذار است. مصالح با هزینه بالا که دوام بیشتری داشته و فعالیت های کمتری برای پخش لازم داشته باشند، می تواند موجب کاهش هزینه عملیات لکه گیر ی و همچنین تعداد دفعات لکه گیری دوباره شوند. این امر هزینه کارگر و تجهیزات را در کل عملیات کاهش می د هد.
اندودهای آب بندی بدون سنگدانه یا فاگ سیل seal Fog
این اندودها با پخش قشر نازکی از امولسیون قیری دیرشکن رقیق شده با آب بر روی بستر آسفالتی و یا بتنی موجود، بدون مصرف سنگدانه ها و نظیر اندودهای سطحی اجرا می شود. اندود قیری برای اصلاح سطوح آسفالتی قدیمی که به مرور زمان خشک و شکننده شده اند و نیز برای پرکردن فضاهای خالی و ترک ها و خلل و فرج های سطحی رویه آسفالتی و احیای مواد قیری آن به کار می رود. اندود آب بندی بدون سنگدانه می تواند در نگهداری سطح راه مؤثر باشد.
مخلوط های رویه نازک قیرآب های یا اسلاری سیل seal Slurry
مخلوط های رویه نازک قیرآب های از مصالح ریزدانه با دانه بندی خوب (در صورت لزوم فیلر معدنی) و قیر امولسیونی تهیه و به عنوان یک قشرحفاظتی روی سطح آسفالتی موجود پخش می شوند. دوغاب آب بندی در تعمیر و نگهداری روسازی آسفالتی به کار می رود ولی نمی تواند باعث افزایش مقاومت سازه ای آن شود. بنابراین استفاده از این مخلوط ها برای راه هایی توصیه می شود که زیرسازی آنها کاملاً سالم بوده و خرابی ها محدود به خرابی های سطحی باشد. در صورت وجود ترک ها و نواقص زیاد ابتدا باید آن را تعمیر و لکه گیری و سپس اقدام به روکش با این مخلوط قیرآب های نمود.