کابل ها به سبب سختی اندک خود در مقابل تغییر مکان های بزرگ تحت اثر بارهای متمرکز و تأثیرات دینامیکی از خود ضعف نشان می دهند. پاسخ آنها بدون توجه به خطی بودن بارها یا رفتار مواد در مقابل نیروهای پیش تنیدگی یا بارهای کاری همواره غیرخطی است.
نیروهای پیش تنیدگی به صورت عامل اصلی در تعادل استاتیکی سازه ایفای نقش کرده و باعث تثبیت سازه می شوند و موجبات سختی آن را در مقابل خیز بیشتر فراهم می سازند. رفتار فیزیکی هر سازه کششی در حین اعمال بار را می توان به سه مرحله اصلی تقسیم نمود.
مرحله گسترش که در آن سیستم کابل از حالت فشرده اولیه باز شده و به وضعیت شروع کرنش می رسد. در مرحله پیش تنیدگی سیستم کابل تحت اثر نیروهایی از قبیل بار مرده، فشار هوا یا دیگر بارهای ثابت به حالت تعادل اولیه می رسد. در مرحله سرویس دهی سیستم کابل کاملاً پیش تنیده در معرض بارهای زنده مختلف یا بارهای دینامیک نیز قرار می گیرد.
تحلیل استاتیکی قطعات و سیستم های سازه های کابلی
کابل های فولادی یکی از مصالح ساختمانی هستند که امروزه برای پوشش فضاهای وسیع از آنها استفاده می شود و پدیده ای نسبتاً جدید به شمار می آیند.سازه های کششی به سبب سختی اندک خود در مقابل تغییر مکان های بزرگ تحت اثر بارهای متمرکز و تأثیرات دینامیکی از خود ضعف نشان می دهند. پاسخ آنها، بدون توجه به خطی بودن بارها یا رفتار مواد، در مقابل نیروهای پیش تنیدگی و بارهای زنده وارده، همواره غیر خطی است. نیروهای پیش تنیدگی یکی از عوامل اصلی در تعادل استاتیکی سازه بوده و باعث تثبیت سازه و موجب سختی آن در مقابل خیز بیشتر می شوند.
رانش در سازه های کابلی
خیز یک سازه زنجیر واره، رانش افقی ایجاد شده را تعیین می کند. خیز کمتر، رانش بیشتر. در بیشتر کابل های زنجیر واره که برای سازه سقف ساختمان ها به کار می روند نسبت خیز به دهانه 1:8 تا 1:10 است. برای بار متمرکز که در وسط دهانه وارد می شود، خیر مناسب در حدود 50 در صد طول دهانه است. برای بار یکنواخت روی یک کابل سهمی شکل، خیر مناسب تقریباً 33 در صد طول دهانه است.