عدم وجود باد در توربین های بادی:
برخی به دلیل متغیر بودن توان باد نگران این هستند که روزی هیچ انرژی بادی موجود نبوده و در صورتی که ما بیش از حد روی آن حساب کرده باشیم، با خاموشی مواجه شویم.
در حقیقت، متغیر بودن توان بادی معنای دیگری دارد. «متغیر» به معنای غیرقابل اطمینان یا غیرقابل پیش بینی نیست.
شما در هر جایی که زندگی می کنید از شبکه برقی استفاده می کنید که از منابع مختلفی تشکیل شده است (از نیروگاه های عظیم تا یک توربین بادی کوچک).
شرکت های تأمین برق در تنظیم و پاسخگویی به تقاضای برق در ساعت های مختلف و روزهای مختلف تمرکز داشته و متخصص هستند.
توان خروجی یک توربین بادی با کاهش و افزایش باد نوسانات شدیدی دارد، اما توان تولیدی هزاران توربین در سطح یک کشور بسیار ساده تر پیش بینی و تخمین زده می شود.
برای مثال در کشور بادخیزی مانند انگستان همان طور که تحقیقات مؤسسه تغییرات زیست محیطی دانشگاه آکسفورد نشان می دهد، در 60 درصد زمان، تنها در 20 درصد از مناطق انگلستان سرعت باد کمتر از حد مطلوب است و فقط برای یک ساعت از سال 90 درصد مناطق انگلستان سرعت پایین باد را تجربه می کنند.
به بیان دیگر، استقرار تعداد زیاد توربین بادی در تمام سطح یک کشور، منبع قابل قبولی از انرژی باد در کل سال را ضمانت می کند.
می توان تعداد زیادی توربین را کنار هم قرار داد و مزرعه بادی احداث کرد؛ اما برای اینکه به طور کارآمدی انرژی تولید شود، باید فاصله مناسب آن ها را در نظر گرفت. تجمیع توان از مزارع در نقاط مختلف منبع قابل پیش بینی تر و یکپارچه تری از انرژی به دست می دهد.
با اینکه برای تولید توان مشابه یک نیروگاه بزرگ گازی یا اتمی به حدود 1000 توربین بادی احتیاج خواهیم داشت، اما در عین حال اگر یکی از این توربین ها از کار بیفتد، تنها یک هزارم (0٫1 درصد) از توان را از دست می دهیم، اما اگر نیروگاه اتمی یا گازی متوقف شود یا برای تعمیرات خاموش شود (و این بیشتر از آنچه فکر می کنید، اتفاق می افتد)، تمام توان از دست می رود.
مخالفان انرژی بادی معتقدند این حتی «ضدتولید» است، زیرا باید جایگزین یا پشتیبان فسیلی، هسته ای و زیست توده بیشتری برای مواقعی که انرژی بادی کافی در دسترس نیست ساخته شود. این در صورتی می تواند درست باشد که بخواهیم تمام توان مورد نیازمان را از یک توربین واحد تأمین کنیم، اما این طور نیست.
در حقیقت، حتی کشورهایی که از منابع گسترده انرژی باد استفاده می کنند، منابع دیگری نیز دارند؛ تا زمانی که انرژی بادی کمتر از نیمی از توان مورد تقاضای یک کشور را تأمین می کند، متغیر بودن باد مشکلی محسوب نمی شود.
به طور مثال دانمارک 20 درصد از تقاضای انرژی خود و درصد از اوج تقاضای مصرف را با انرژی بادی تأمین می کند. مقاله اریک مارتینو تحت عنوان «چگونه دانمارک امروز منابع تجدیدپذیر خود را یکپارچه سازی و تنظیم می کند؟»
یک بررسی اجمالی فوق العاده از چگونگی مدیریت منابع عظیم انرژی بادی و اتصال آن به شبکه در کشور دانمارک را به دست می دهد.
در عمل، برق موردنیاز تمام کشورها از ترکیب منابع مختلفی تأمین می شود که بسته به دلایل جغرافیایی، سیاسی و عملیاتی، ترکیب ایده آل این منابع متفاوت است.