در این روش جام حاوی بتن به کف قالب برده شده و دریچه آن به آهستگی و به نحوی باز می شود که بتن به آرامی تخلیه شده و تلاطمی در آب ایجاد نکند و بتن با آب مخلوط نشود، جام بعدی در بتن از قبل ریخته شده فرو رفته و دریچه آن باز می شود و بتن جدید داخل بتن مرحله اول تخلیه می شود و به این ترتیب بتن سایر جام ها با آب در تماس قرار نمی گیرند.
اگر باز شدن دریچه جام با لوله های هوای فشرده انجام می شود باید جام دارای وسایلی باشد که هوای خروجی در آب ایجاد تلاطم نکرده و در بالای سطح آب بیرون بیاید. سطح فوقانی جام های زیر آبی، به نحوی ساخته می شوند که دارای سقفی مجهز به قیف باشند و به این ترتیب آب کمترین تماس را با سطح فوقانی بتن درون جام پیدا نماید. بتن مناسب بین 300 تا 400 کیلو گرم بر متر مکعب سیمان و 15 سانتیمتر اسلامپ دارد. حداکثر اندازه دانه های آن بین 40 تا 50 میلیمتر و نسبت وزن ماسه به وزن کل سنگدانه ها در حدود 40 در صد یا بیشتر است.
استفاده از جام مخصوص بتن ریزی در زیر آب برای شروع بتن ریزی با قیف و لوله نیز مناسب است. هنگامی که 60 تا 90 سانتی متر از ضخامت عضو مورد نظر بتن ریزی شد، سر لوله قیف و لوله در بتن قرار گرفته و بقیه بتن ریزی با آن، با سرعت بیشتری انجام می پذیرد.
این روش در جاهایی به کار می رود که عمق آب کم بوده و آب به حد کافی آرام باشد. ابتدا مقداری بتن در آب، روی شیب ساحل، می ریزند، تا سطح بتن به بالای آب برسد، سپس بتن ریزی را روی آن ادامه می دهند. بتن جدید، مقداری را که اول ریخته شده به طرف آب می راند و بقیه محفوظ خواهد ماند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
