اصول طراحی ساختمان های صفر انرژی

به طور کلی انرژی مصرفی یک ساختمان در طول حیاتش به دو بخش عمده تقسیم می شود. بخش اول انرژی مصرف شده جهت ساخت بنا که حدود 20٪ از کل انرژی را به خود اختصاص داده و بخش دوم انرژی مصرف شده در هنگام استفاده از ساختمان است که تقریبا معادل 80٪ کل انرژی یک ساختمان در طول حیاتش است.

بخش اول: انرژی مصرفی جهت ساخت بنا

با وجود آنکه در تعاریف ارائه شده از ساختمان های صفر انرژی، مباحث مربوط به انرژی مصرف شده جهت ساخت بنا، مورد کم توجهی قرار گرفته است، موسسات تبیین و تدوین رتبه بندی انرژی ساختمان ها این عوامل را به دقت بررسی نموده و امتیاز ویژه ای را برای آن در نظر گرفته اند.

بخش دوم: انرژی مصرفی در استفاده از بنا

اصول طراحی ساختمان های صفر انرژی جهت کاهش مصرف انرژی هنگام استفاده از بنا به پنج دسته عمده تقسیم می شود.

جلوگیری از اتلاف انرژی

در طراحی ساختمان های صفر انرژی، جلوگیری از تلفات انرژی مهم ترین عامل صرفه جو یی در مصرف انرژی است. تلفات انرژی کمتر به معنی نیاز به تولید گرما یا سرمای کمتر توسط دستگاه های تهویه مطبوع است. تلفات انرژی در ساختمان عموماً از جداره ها صورت می گیرد.بنابراین تمامی جداره حرارتی یا به عبارت دیگر مرز فضاهای تهویه شده با فضاهای تهویه نشده باید در پلان و مقطع مشخص شده و به صورت کامل و پیوسته عایق باشد.

نکته بسیار مهم در طراحی جداره حرارتی ساختمان ها حذف پله های حرارتی است. پله های حرارتی محل اتصال اجزاء ساختمان (عموماً سازه) از داخل بخش های تهویه شونده به خارج از این محدوده هستند. این اتصال در صورت عدم ایزولاسیون و ایجاد شکست حرارتی صحیح، باعث اتلاف انرژی از طریق رسانش خواهد بود.