مزایای ساختمان سبز

ساختمان سازی سبز روندی است که در طول عمر ساختمان با محیط زیست و حفظ منابع زمین سازگار است. از طراحی گرفته تا ساخت، بهره برداری، نگهداری، تعمیر و تخریب آن با محیط زیست همگام است. ساخت این گونه ساختمان ها نیازمند همکاری متقابل اعضای تیم طراحی است. خانه های سبز کمترین ناسازگاری و مغایرت ر ا با محیط طبیعی پیرامون خود دارند.

این ناسازگاری ها می تواند موجب اتلاف انرژی زیاد، کاهش کیفیت هوای داخلی، مصرف زیاد آب، سر و صدا، بوی نامطبوع، مصرف مواد شیمیایی آلوده کننده و تخریب اکوسیستم پیرامون شود. ایجاد یک برنامه ساختمان سازی سبز برای کاهش مصرف منابع و تولید زباله، بهبود کیفیت هوا و آب، حفظ منابع طبیعی و ایجاد جوامع پایدار کمک می کند. مزایای غیر مستقیم ساختمان های سبز شامل بهبود سلامت ساکنان و افزایش بهره وری کارکنان است.

کاهش اثرات زیست محیطی

هدف فعالیت ساختمان سازی سبز کاهش تأثیرات زیست محیطی ساختمان ها است. بنابراین نخستین قانون در این راستا، آن است که سبز ترین ساختمان، ساختمانی است که ساخته نشده باشد! در ساختمان سازی سبز اغلب زیر بنای یک ساختمان کاهش داده می شود. در نتیجه نساختن ساختمان بر ساختن ساختمانی سبز ارجحیت دارد.قانون دوم، تا حدی که ممکن است ساختمان باید کوچک باشد.

قانون سوم، ساختمان سبز باید منجر به پراکندگی (تمایل شهرها به پراکندگی به طور نامنظم) نشود. فرقی ندارد چه اندازه بر روی پشت بام فضای سبز ایجاد کنید و یا از چند پنجره دو جداره در ساخت ساختمان استفاده نمایید، در صورتی که شما به پراکندگی کمک نمایید در رسیدن به مقصودتان شکست خورده اید. محل های متراکم به روستاها و فضاهای سبر ترجیح داده می شوند. ساختمان ها در برابر مساحت عظیمی از زمین مسئول هستند.

هزینهٔ ساخت و بازدهی

بیشترین مورد نقد شده در بنای ساختمان های دوست دار محیط زیست، هزینهٔ آن است. استفاده از لوازم و ابزار جدید و تکنولوژی های مدرن که لازمه ساخت ساختمان های سبز است، هزینهٔ بیشتری در فرآیند ساخت بر سازنده تحمیل خواهد کرد. در این بین ضعف عمده حسابگران هزینه، در اطلاع از هزینه های اولیه در مقابل هزینهٔ چرخهٔ زندگی است. به عبارت دیگر مثلاً با استفاده مؤثرتر از آب و برق که موجب کاهش هزینهٔ قبض های انرژی خواهد شد، می توان هم هزینه های اولیه را جبران نمود و هم پس انداز بیشتری داشت.