استفاده از ژاکت فلزی روشی مناسب برای مقاوم سازی تیر بتنی بوده که ضمن افزایش مقاومت و شکل پذیری اعضای این نوع سازه ها وزن قابل ملاحظه ای را به ساختمان اضافه نمی نماید. در این روش ورق های فلزی در محل های آسیب پذیر ساختمان بر روی سطح بتنی عضو قرار گرفته و توسط بولت به عضو مربوطه متصل می شود. مقاوم سازی با ژاکت فلزی بر حسب مورد می تواند به صورت دور پیچ، نواری و یا موضعی باشد.
در مواردی که اتصال تیرها و ستون های ساختمان بتنی ضوابط شکل پذیری از جمله فاصله بین خاموت ها را رعایت نمی نمایند ورق های فلزی پیرامون تیر و ستون قرار گرفته و با جوشکاری به یکدیگر متصل می شوند. همچنین این ورق ها باید با بولت به تیر ها و ستون ها وصل شوند تا بتوانند در تحمل لنگر های خمشی و نیرو های برشی ایجاد شده در اتصال مشارکت نمایند. ورق های فلزی پیرامونی به علاوه با ایجاد محصور شدگی در محل اتصال تیرها و ستون ها خردشدگی بتن را به تاخیر انداخته و باعث افزایش مقاومت فشاری آن می شوند.
همچنین برای مقاوم سازی ستون های ضعیف سازه که فاقد آرماتور های عرضی یا طولی کافی هستند استفاده از ژاکت فلزی مرسوم است. برای اینکار نیز مشابه قبل ورق های فلزی در اطراف ستون قرار گرفته و توسط بولت به ستون متصل می شوند. این ورق ها همچنین در بالا و پایین ستون باید به نحو مناسبی به تیر ها و فونداسیون متصل شوند. استفاده از ژاکت فلزی برای مقاوم سازی تیر ها ضمن افزایش مقاومت برشی و خمشی، مقاومت فشاری بتن را نیز افزایش داده و همچنین از کمانش آرماتورهای طولی جلوگیری می نماید.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
