مشخصه عمده این سیستم آن است که محورهای خنثی در اعضای مختلف در یک نقطه مشترک تلاقی می کنند.یکی از مهم ترین خواص مهاربندی هم مرکز سختی بالای آن است. به همین دلیل معمولاً با افزایش تعداد طبقات و ارتفاع ساختمان و وقتی که استفاده از سایر سیستم ها غیر اقتصادی می شود این مهاربندی به میدان میآید.مهاربندهای هم مرکز ضربدری علی رغم سختی بسیار بالا و خوبشان و علاوه بر آن سهولت طراحی و اجرا دو اشکال اساسی دارند.
شکل پذیری و ظرفیت جذب انرژی بسیار کم، که عمدتاً به دلیل کمانش کلی یا موضعی عضو فشاری مهاربند و تا حدی ضعف اتصالات مفصلی حاصل می شود.مشکل اول یعنی محدودیت های معماری مهاربند ضربدری را بعضی از طراحان با فرم های دیگر این نوع مهاربندی از جمله مهاربندی Z (یک طرفه)، مهاربندی V، مهاربندی شورون، مهاربندی K برطرف کرده اند.اما نکته حائز اهمیت این است که فرم های متفاوت با فرم ضربدری الزاماتی خاصی را نیز در طراحی ایجاد می کند. که در صورت عدم توجه به آن مهاربند و به تبع آن سازه اصلی دچار مسائلی خواهند شد.
در مهاربندی ضربدری معمولاً از اثرات بار ثقلی بر اعضای قطری صرف نظر می شود اما در فرمهای V و K مهارها، تکیه گاه تیری که به آن وصل شده اند خواهند بود و طبعاً باید اثرات بارهای ثقلی را برای آنها در نظر گرفت.در بادبندهای V و 8 اگر یکی از اعضا در فشار، کمانش کند، در تیر کف، خیزهای قائم بزرگی در نقطه اتصال مهاری به آن رخ می دهد. که نهایتاً موجب گسیختگی تیر می شود. بنابراین طراحی تیر باید به گونه ای باشد که بتواند نیروهای بزرگ ناشی از مهاری را هم تحمل کند.
عملاً در بادبندهای K و لوزی به علت تغییر مکان وسط ستون لنگرهای اضافی در ستون حتی در ناحیه الاستیک ایجاد می شود که ممکن است موجب خرابی شود.بادبند Z (یک طرفه) را فقط باید موقعی به کار برد که در همان محور در دهانه دیگری بادبند طرف دیگر موجود باشد. مگر آنکه عدم کمانش عضو قطری قابل اطمینان باشد.در ارتباط با مشکل دوم یعنی شکل پذیری و با توجه به منحنی هیسترزیس نمونه این نوع مهاربند، مشاهده می شود که حلقه های هیسترزیس بسیار ناپایدار و نامنظم است و مخصوصاً تحت بارهای متناوب دیده می شود.
که بعد از چند سیکل بر اثر کمانش اعضای فشاری سیستم مهاربندی حتی تا 50٪ مقاومت خود را از دست می دهد. به دلیل ضعف در جذب انرژی و شکل پذیری است که در مناطق زلزله خیز شدید استفاده از این مهاربند به شکل گسترده پیشنهاد نمی شود.در مورد مهاربند هم مرکز برای یک طراحی بهینه، مفصل های خمیری ابتدا باید در اعضای قطری ایجاد شوند نه در تیر یا ستون.