سیستم پیشنهادی جهت سرمایش و گرمایش اتاق هایی عمل و احیاء، اتاق های زایمان و جراحی در بیمارستان استفاده از هوا رسان چند منطقه ای است. اصولاً استفاده از هوا رسان های چند منطقه ای برای فضاهایی در بیمارستان پیشنهاد می شود، که دما و رطوبت نسبی فضاهای مجاور یکسان نباشد به عبارت دیگر بخواهیم دما و درصد حذف رطوبت نسبی هر اتاق به طور جداگانه قابل کنترل و تنظیم باشد.
با توجه به اینکه اتاق های عمل باید با صد در صد هوای تازه کار کنند، هواسازهای اتاق عمل باید دارای دمپر (وسیله ای برای کنترل جریان هوا) هوای برگشت نباشد و فقط دارای یک ورودی جهت هوای تازه باشد. در هواسازهای چند منطقه ای معمولاً دو کویل سرد و گرم به طور موازی استفاده می شود.طرز عمل هواساز چند منطقه ای در بیمارستان بدین صورت است که به طور مثال در تابستان هوای بیرون وارد هواساز می شود.
این هوا از دو مسیر مجزا یکی از رویی کویل سرد عبور کرده و سرد می شود و مسیر دوم از روی کویل گرم که معمولاً در تابستان ها خاموش است عبور کرده و در واقع بدون تغییر به انتهای هواساز می رسد. در انتها محل خروج این دو هوا توسط دو دمپر مجزا یکی برای هوای سرد و دیگری برای هوای گرم مخلوط می شود و توسط یک شبکه کانال کشی مجزا و جداگانه به طرف فضای مورد نظر هدایت می شود.
کنترل دمای داخل اتاق توسط ترموستات انجام می شود و در صورت نیاز به کنترل دما در داخل فضا ترموستات به دمپرهای مربوطه فرمان می دهد که به چه نسبت باز و بسته شوند تا دمای اتاق تنظیم شود. برای گرمایش و سرمایش فضاهایی مانند آمفی تئاتر و کتابخانه و سالن های غذاخوری بیمارستان نیز می توان از هوا ساز یک منطقه ای که دارای دمپر هوای برگشت نیز باشد، استفاده نمود.