یک روش برای کاهش خطرات و افزایش بازده پی سازی، استفاده از پیش حفاری، استفاده از جت آب و سوراخکاری یا ابزار سخت است. در روش پیش حفاری، حفره ای قائم با قطر کوچک تر از قطر شمع درون خاک ایجاد میشود. با این شیوه اتصال شمع - خاک تأمین می شود و بالا زدگی خاک در سطح زمین و جابه جایی خاک در جهات افقی کاهش می یابد.
در روش جت آبی، فشار آب از طریق روزنه انتهای لوله که در حوالی ته شمع قرار گرفته باعث سست شدن خاک میشود و باعث نفوذ بیشتر شمع میشود. این شیوه در خاک های ماسه ای و شنی مناسب و در خاک های رسی غیر مؤثر است. غالباً از این شیوه برای رد کردن شمع از درون لایه ماسه ای و رساندن به لایه مقاوم و باربر زیرین استفاده می شود.
در شیوه ای دیگر با رانش ابزارهای آهنی و حفاری خاک، شمع به درون حفره ایجاد شده رانده می شود. این شیوه زیاد معمول نیست و فقط در لایه های نازک سنگ های مستحکم استفاده می شود. در اینگونه موارد ممکن است اخذ نمونه های خاک و داده های ژئوتکنیکی نیز دچار همان مشکلات می شود. لذا مهندس طراح و پیمانکار در این شرایط باید نهایت دقت را در برخورد صحیح با مسئله داشته باشد.
تجارت موجود نشان می دهد در بعضی ساختگاه ها اجرای شمع با مشکلاتی مواجه شده است. بعضی از این ساختگاه ها شامل خاک های کربنی، ماسه های میکادار، سنگ های ضعیف، تخته سنگ های مجزا و منفرد، سنگ های ریخته شده در کف دریا، سنگ های درشت، حضور خاک های ضعیف در عمق.به عنوان یک استراتژی و راهکار کلی می توان موارد زیر را مد نظر داشت: