در اثر نشست ستون، نیروی فشاری بر قوس وارد می شود. در نتیجه این حالت باعث ترک و شکست در محل تکیه گاه های قوس از یک یا دو جهت می شود که به ترتیب زیر تعمیر می شود.در ابتدا قوس شمع بندی دقیق و مطمئن انجام شده به طوری که بتوان تکیه گاه قوس را خالی کرده و به طور کامل بنایی و مهارسازی آن را انجام داد.
چنانچه نشست ترک سطحی باشد ابتدا جداره ترک کاملاً خالی شده، غبار آن گرفته شده و مرطوب می شود و سپس ملات گچ دستی اصطلاحاً به طور شلاقی در عمق درز و ترک رانده شده و به وسیله لاشه آجر حجم ترک فشرده و پر می شود و سپس گچکاری آماده و کشته در سطح کار انجام می شود.چنانچه نشست و ترک عمیق باشد به ترتیب زیر عمل می شود:
با ملایمت به طور ی که قوس دچار شکستگی نشود به وسیله قلم تیز و چکش رج هایی از تیکه گاه آن کاملاً خالی می شود.درست در مقابل رج های خالی شده قوس از پای کار و ستون پخ شده نیز رج هایی تخلیه می شود.با آجرهای سبز و زرد در حد جوش و با ملات گچ تیزون (پرگیر و زودگیر) و با رعایت آبخور بودن آجرها بودن آجر محل های خالی شده و درون ترک به وسیله رج های مورب و اتصال تکیه گاه از ستون و قوس به طور دقیق بنایی می شود.
کاربند کردن بین رج های اتصال سبب درگیری کامل قوس میشود.چنانچه خطر نشست شکست را با اتصال دادن رج ها نتوان مهار نمود سطح میانی قوس به شکل افقی جهت نشست تیر آهن یا تیر مقاوم چوبی به وسیله قلم و چکش با دقت خالی می شود.جهت برش محل ذکر شده اگر از دستگاه فرز استفاده شود خطر شکست و تکان خوردن در قوس پیش نمی آید.سطح تخلیه و محل تیر آهن تا روی ستون ها و تکیه گاه قوس دنبال می شود.
پس از جاروب کردن محل خالی شده و مرطوب ساختن آن، تیر آهن در محل خود مستقر شده و بلافاصله به وسیله گچ تیزون و روان اطراف آن پر می شود.کاربند کردن اطراف تیر آهن با دقت انجام می شود و به طور کلی با تیرکشی به صورت پل اولاً قوس نگهداری شده و در ثانی در تحمل باربری آن کمک فراوان می کند.
برآمدگی موضعی
در این زمینه معمولاً با دو حالت روبرو هستند: