ساز و کار حفاظتی که برای محافظت و ایمن سازی کانال ها مورد استفاده قرار می گیرد به طور مستقیم بر اساس نوع خاک انتخاب می شود. از فرد مسئول همواره انتظار می رود که بتواند نوع خاک را تشخیص دهد و ساز و کار ایمنی متناسب با آن را انتخاب نماید. خاک ها از نقطه نظر پایداری و استحکام در چهار گروه دسته بندی می شوند.
سنگ های پایدار (Rock Stable)
نوعی مواد معدنی جامد هستند که می توانند با دیواره های عمود بر سطح، گود برداری شوند و حتی زمانی که بدون محافظ هستند، پایدار باقی می مانند. این نوع خاک معمولاً با نام یک سنگ شناسایی می شود، مانند گرانیت(Granite) یا ماسه سنگ (Sand Stone).
خاک های نوع A
رس، رس رسوبی، رس شنی، گل و در بعضی از موارد گل رسوبی و گل ماسه ای.
توجه شود که انواع خاک های فوق چنانچه دارای ترک و تحت لرزش مداوم هستند و یا خاک هایی که مخلوط و بر هم زده شده اند (بافت اصلی آنها تغییر کرده باشد) خاک نوع A محسوب نمی شوند.
خاک های نوع B
خاک های دانه دار بدون چسبندگی، گل و لای، خاک هایی که بهم ریخته و مخلوط شده باشند مگر آنکه در دسته نوع C قرار گیرند، سنگ های خشک و نامتعادل و خاک هایی که از لحاظ استحکام فشاری در شرایط نوع A صدق می کنند اما ترک خورده و یا تحت لرزش هستند.
خاک های نوع Cخاک های چسبناکی هستند با استحکام فشاری کمتر از 48 کیلوپاسکال. این نوع خاک ها شامل موارد زیر هستند.
شن، ماسه، گل ماسه ای، خاک های بسیار مرطوب، خاک هایی که آب به راحتی به درون آن نفوذ می کند و همچنین تکه سنگ های مرطوب و نامتعادل.زمانی که ساختار زمین در محل به شکل لایه لایه بوده و هر لایه با نوع مشخصی از خاک است، دسته بندی کلی خاک منطقه مورد نظر می بایستی بر اساس ضعیفترین نوع خاک موجود، مشخص شود. در شرایط فوق فقط زمانی می توان هر لایه را به شکل جدا دسته بندی نمود که خاک پایدارتر در زیر خاک ناپایدارتر قرار گرفته باشد. مثلاً خاک نوع C بر روی خاک نوع A قرار گرفته باشد.