تست ترانزیستور با مولتی متر

تست ترانزیستور با مولتی متر:
بسیاری از مولتی مترهای ارزان یک تستر ترانزیستور دارند که با "hFE" روی سلکتور آن مشخص می شود. این حروف نمایانگر بهره ترانزیستور هستند.

به چند دلیل این تستر تقریباً بی فایده است:

ترانزیستورها در بسته های مختلفی وجود دارند و تستر تنها یک نوع آن ها با پایه های نازک را پشتیبانی می کند.

انواع SMD یا ترانزیستورهای قدرت (مانند TO220) را نمی توان با این تستر تست کرد.

امروزه بسیاری از ترانزیستورها ماسفت (MOSFET) هستند، اما تستر تنها از انواع BJT پشتیبانی می کند.
تستر فقط ترانزیستورهایی با پایه های صاف را تست می کند و در تست ترانزیستورهایی که در مدار لحیم شده اند ناکارآمد است.

این تستر بسیار ساده است و به راحتی می تواند نتیجه اشتباهی را نشان دهد.

علاوه بر موارد بالا، تستر ایمنی مولتی متر را به خطر می اندازد.

فاصله ایمنی از قسمت فلزی داخل مولتی متر تا جایی که می توانید انگشت خود را روی سوکت تستر ترانزیستور بگذارید، نسبتاً کم است و اگر ترانزیستور را در سوکت قرار دهید، آن فاصله هم از بین می رود (وقتی ولتاژ بالا را اندازه می گیریم، ممکن است ولتاژ درون مولتی متر زیاد شود).

در اینجا سه ترانزیستور در اندازه های مختلف داریم: سیگنال کوچک اسم ام دی (SOT23)، سیگنال کوچک پایه دار (TO92) و قدرت (TO220) و دو نوع ترانزیستور BJT و MOSFET.

یک ترانزیستور از نوع مناسب را در سوکت قرار داده و سلکتور را روی hFE تظیم می کنیم. سپس می توانیم بهره را ببینیم (در یک جریان نامشخص). بدیهی است که این ترانزیستور کار می کند.

یک مقاومت را در تستر ترانزیستور قرار می دهیم. در مورد یک مقاومت چه می توانیم بگوییم؟ بهره این مقاومت 300 است؟ این یعنی مقاومت برای تقویت جریان بهتر از ترانزیستور است؟

البته که چنین نیست. مشکل این است که تستر فقط جریان را اندازه می گیرد، جریان بیس با یک مقاومت تعریف شده است. هر جریانی که از کلکتور به امیتر بگذرد، نشان می دهد که ترانزیستور کار می کند و بهره مشخصی دارد، حتی اگر یک مقاومت یا یک ترانزیستور معیوب باشد.