سیستم قاب های صنعتی با مقطع متغیر

از قاب های صنعتی به صورت یک یا چند دهانه و عموماً یک طبقه با سقف های شیبدار برای پوشش دهانه های بزرگ در کارخانجات صنعتی، کشاورزی، انبارها، تعمیرگاه ها، پارکینگ، آشیانه های هواپیما و سالن های ورزشی استفاده می شود. در سال های نه چندان دور برای پوشش دهانه های بزرگ در ساختمان های مورد اشاره از سازه هایی به صورت خرپا استفاده می شد، لیکن امروزه استفاده از قاب هایی با مقطع متغیر و اتصالات ممانگیر در ساخت این چنین سازه هایی بسیار متداول است.

استفاده از اعضاء با مقطع متغیر در قاب های صنعتی شیبدار این امکان را فراهم می کند که در محل هایی که دارای لنگرهای خمشی زیادتری هستند، ممان اینرسی بیشتر و در نتیجه اساس مقطع بزرگ تری وجود داشته باشد. هر چند برای قاب های صنعتی می توان از نیمرخ های نورد شده موجود در بازار استفاده کرد، لیکن ساخت این قاب ها به کمک ورق های فولادی امکان داشتن اعضایی که در آنها ابعاد بال در طول عضو ثابت هستند ولی I مقطع متغیر را بهتر فراهم می آورد. سطح مقطع قاب های صنعتی عموماً به شکل ارتفاع، بسته به اندازه لنگر خمشی عضو متغیر در نظر گرفته می شود.

سقف قاب های صنعتی می تواند به صورت مستقیم و شیبدار و یا به صورت قوسی اجرا شود. گوشه های قاب های صنعتی در محل اتصال تیرها به ستون و نیز رأس قابها می توانند دارای اتصالاتی به صورت ماهیچه های خطی یا ماهیچه های منحنی شکل با مقطع متغیر باشند. در این سیستم قاب فولادی معمولاً از اعضایی با مقطع متغیر و دارای اتصالات صلب خمشی تشکیل می شود. این اعضا به صورت توأم تحت تأثیر نیروی محوری، نیروی برشی و لنگر خمشی قرار دارند.

به قاب های صنعتی با مقطع متغیر سوله نیز گفته می شود. فاصله قاب های صنعتی متناسب با طول ساختمان، میزان بار وارده بر آن با توجه به تغییرات درجه حرارت محیط، وجود درزهای انبساط و نیز لا په های موجود و طول دهانه آن تعیین می شود. در ساختمان های صنعتی که طول دهانه آن بیش از 30 متر است فاصله قاب ها را 1/5 تا 1/6 طول دهانه در نظر می گیرند. معمولاً با توجه به طول 6 متری لاپه ها فاصله قاب ها از یکدیگر در طول ساختمان 6 متر در نظر گرفته می شود. محاسبه و طراحی قاب های انتهایی در یک ساختمان صنعتی معمولاً به گونه ای انجام می گیرد که امکان توسعه و گسترش ساختمان در جهت طولی وجود داشته باشد.