سازه عبارت است از سیستم باربری که بارها و نیروهای ناشی از وزن و وسایل و تأسیسات و سایر بارهای زنده را جذب نموده و به زمین انتقال دهد. به طور کلی این سازه باید قادر باشد که بار مرده و سربارهای زنده و هم چنین نشست های مجاز پی را در حد الاستیک و بدون ایجاد تغییر شکل ها تحمل نماید. بارهایی که در طراحی باید مورد نظر قرار گیرند شامل بارها یا عوامل زیر هستند.
مبانی انتخاب سازه
این عوامل در مورد بارهایی مانند زلزله و باد لازم است. سازه مورد نظر زلزله های با شدت کم را بدون خسارت تحمل کند و انتظار می ر ود که تنش های ایجاد شده در چنین زلزله هایی مکرر ولی کوچک و در حد ارتجاعی باقی بماند. در زلزله های با شدت متوسط، خسارت های سازه ای کم اهمیت بوده و مقدار خسارت وارده مختصر و قابل تعمیر است ولی سازه، در زلزله های بزرگ و ویران کننده را می بایست بدون فروریختن ساختمان، لرزش ها را تحمل نماید.
به عبارت دیگر هیچ گونه خطر جانی نباید برای ساکنین ساختمان به وجود آورد اما در این مرحله ایجاد تغییر شکل ها و ترک های بزرگ قابل پیش بینی است و سازه در محدوده پلاستیک مواد مقاومت خواهد کرد. معیارهای فوق برای رفتار سازه ها فقط آثار ناشی از حرکت و ارتعاش زمین را در نظر می گیرد و اثرهای منفی ناشی از لغزش و نشست خاک و گسل های فعال در مجاورت سازه را که ممکن است همراه یک زلزله باشد در نظر نمی گیرد. بدیهی است که در یک طرح صحیح و منطقی هدف باید به حداقل رساندن اثرهای ناشی از همه عوامل فوق باشد.
اصولاً سازه در نظر گرفته شده در طرح بایستی همراه با حصول ایمنی کافی در امر ایستادگی در مقابل بارهای عادی و فوق العاده بوده و شرایط اقلیمی و دیدگاه های اقتصادی در انتخاب سازه مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است. که در این راستا باید به موارد زیر توجه شود.
امکان بهره برداری در رابطه با طرح اصلی