ساختار داخلی کلید راکر:
از کلید راکر می توان به عنوان یک سوئیچ روشن/خاموش در مدار استفاده کرد و به کمک آن دستگاه های مختلف مدار یا کل مدار را قطع و وصل کرد. در این بخش نحوه اتصالات کلید راکر را بیان خواهیم کرد.
کلید های راکر ممکن است با شکل های مختلفی در بازار ارائه شوند. کلید راکر چراغ دار و کلید راکر دایره ای از انواع این کلیدها هستند که در شکل زیر نمونه ای از آن ها نشان داده شده است.
در ادامه، نحوه اتصال کلید راکر تک پل تک مسیره (SPST) را نشان خواهیم داد. این کار به ما کمک می کند تا نحوه عملکرد کلیدهای راکر را درک کنیم و روش اتصال آن ها به مدار را فرا بگیریم.
شکل زیر نمای کلی و ساختار داخلی یک کلید راکر SPST را نشان می دهد.
بر اساس این ساختار داخلی کلید راکر، مشاهده می کنیم که کلید می تواند در یکی از دو حالت قرار گیرد و برای تغییر حالت، می توان طرف دیگر قسمت متحرک بالای کلید را فشار داد.
با این کار می توانید مدار یا دستگاهی را روشن یا خاموش کنید. یاتاقان فلزی، بسته به اینکه سوئیچ به کدام طرف باز شود، سوئیچ را به پایین می برد تا با یکی از دو طرف تماس پیدا کند.
پایه های کلید راکر:
اکنون که با ساختار داخلی سوئیچ های راکر آشنا شده ایم، می خواهیم پایه های کلید راکر را بررسی کنیم. همان طور که در شکل زیر نشان داده شده است، سوئیچ های راکر 3 پایه دارند. شکل زیر نمودار شماتیک پایه های یک سوئیچ راکر SPST را نشان می دهد.
پایه شماره 1 پایه ای است که توان ورودی به سوئیچ راکر به آن وصل می شود. در پین 2 لوازم جانبی سوئیچ برای روشن کردن متصل است.پایه 3 جایی است که سوئیچ یا به زمین متصل است یا مدار باز مانده است.
در زیر نمایش تصویری نمودار شماتیک آورده شده است:
این دیاگرام اتصال پایه ها به مدل زیر در یک سوئیچ راکر واقعی تبدیل می شود:
در شکل بالا سه پایه وجود دارد که اتصال الکتریکی با یک مدار را تشکیل می دهند، هر کدام با عملکرد خود در مدار توصیف می شوند:
این 3 پایه هستند که اتصال الکتریکی را به مداری که سوئیچ راکر را در آن قرار می دهیم، برقرار می کنند.
اتصال کلید راکر در مدار:
اکنون می خواهیم بدانیم که چگونه یک مدار (مثلاً قطع و وصل موتور DC) با سوئیچ راکر بسازیم. مدار شکل زیر را مشاهده کنید.
هنگامی که کلید راکر در موقعیت ON (سمت چپ) قرار داده می شود، موتور DC روشن شده و کار می کند. وقتی سوئیچ خاموش می شود (به سمت راست)، موتور DC دیگر توان دریافت نمی کند و متوقف می شود.
از آنجا که کلیدهای راکر فقط قادر به تحمل مقدار مشخصی از جریان هستند، از فیوزها بین پایه توان ورودی و منبع تغذیه استفاده می شود. فیوز از سوئیچ راکر در برابر اضافه جریان محافظت می کند.
همان طور که در شکل بالا می بینیم، پایه 1 برق ورودی را دریافت می کند، که در اینجا یک باتری 12 ولت است.
پین 2 به باری که می خواهیم از آن استفاده کنیم متصل می شود، که در این حالت یک موتور DC است. همچنین، پایه 3 به زمین متصل می شود یا باز می ماند.
گاهی ممکن است بخواهیم یک بار (مثلاً چراغ) را با دو کلید کنترل کنیم. در این حالت می توانیم از دو کلید راکر تک پل دو مسیره (SPDT) استفاده کنیم. در این حالت، باید مداری مشابه مدار شکل زیر ببندیم.