مقررات اتحادیه اروپا در زمینه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای

این قانون که یکی از قوانین بنیادین اتحادیه اروپا در زمینه حمل و نقل جاده ای است، در سال 1992 تحت شماره 881/92 به تصویب اتحادیه مذکور رسید و در سال 1995 برای کلیه کشورهای عضو اتحادیه مذکور لازم الاجرا شده است.

AETR:

EUROPEAN AGREEMENT CONCERNING THE WORK OF VEHICLES ENGAGED INTERNATIONAL ROAD TRANSPORT

این مقررات شامل حداقل سن رانندگی (که برای وسایط نقلیه باربری 18 و 21 سال تمام و برای رانندگی با وسایط نقلیه مسافربری حداقل 21 سال تمام است)، زمان مجاز رانندگی، زمان استراحت، کارت شناسایی راننده و مدت اعتبار آن (پنج ساله)، استفاده از تاخوگراف، چگونگی ساخت و صدور مجوز ساخت و نحوه پلمپ آن، چگونگی استفاده از برگ های تشخیص وضعیت رانندگی و غیره است.

بر اساس این مقررات دستگاه کنترل یا تاخوگراف عبارت از دستگاهی است که برای نصب در داخل وسیله نقلیه که به طور کامل، خودکار و نیمه خودکار به منظور نشان دادن و ثبت داده ها پیرامون حرکت وسیله نقلیه و نیز راجع به ساعت کارکرد معین راننده به کار می رود.

بر اساس یکی از مواد این موافقتنامه هر یک از کشورهای عضو مختارند از وسایط نقلیه کشورهای غیر هم پیمان به عوض دستگاه کنترل یا تاخوگراف خواستار اوراق کنترل روزانه که به صورت دستی از طرف راننده تکمیل می گردد، بشوند.

این مقررات در سال 1998 (24 سپتامبر) بر اساس دستورالعمل شماره 2135/98 مورد بازنگری قرار گرفته و در راستای جلوگیری از سوء استفاده های عادی در سیستم دستگاه های مکانیکی به جای آنها دستگاه های الکترونیکی پیش‌بینی می شود.

شایان ذکر است که دستگاه تاخوگراف الکترونیکی مورد نظر اتحادیه اروپا هنوز وجود خارجی ندارد و کشورهای عضو اتحادیه اروپا در حال مشخص کردن الزامات مربوط به ساخت، آزمایش، نصب و بازرسی این دستگاه هستند.

بر اساس ماده 2 این دستورالعمل 24 ماه پس از انتشار این موضوع (تهیه شدن تاخوگراف الکترونیکی و الزامات مربوطه) در روزنامه رسمی اتحادیه اروپا، وسایل نقلیه جدیدی که در ناوگان حمل و نقل قرار می گیرند باید به این دستگاه مجهز شوند. مقررات سال 1992 استاندارد خاصی برای وزن کامیون هایی که مجاز به تردد در داخل قلمرو اتحادیه اروپا هستند، تعیین کرده و این استانداردها مقدار وزنی که بر روی هر محور کامیون وارد می آید را مشخص کرده است و محدودیتی از نظر تعداد محورها وجود ندارد، ولیکن حجم و ابعاد کامیون ها دارای محدودیت است. مثلاً عرض نباید از 255 سانتی متر بیشتر باشد.

راجع به سوخت، مقررات اتحادیه اروپا (EU) سقفی برای حمل و ورود سوخت مازاد بر مصرف کامیون های کشورهای ثالث تعیین کرده است، یعنی این کامیون ها معمولاً تا 200 لیتر سوخت را اضافه بر مصرف خود می توانند وارد قلمرو EU کنند و علاوه بر آن هر مقدار وارد کنند باید مالیات (سوخت اضافه بر 200 لیتر) را بپردازند. بعضی کشورها سقفی بیش از 200 لیتر برای این کار قایل شده اند که این تصمیم در چارچوب مقررات ملی آنها گرفته شده است.

کامیون ها ممکن است به طور تصادفی در قلمرو EU بازرسی شوند، هر چند بین کشورهای عضو EU پست های کنترل مرزی وجود ندارد. در هر صورت سوخت کامیون ها هنگام خروج از محدوده EU بازرسی می شود.

در مورد دودزایی کامیون ها در ارتباط با کامیون های ثبت شده در خودEU قوانین زیادی وجود دارد، ولی راجع به کامیون هایی که از کشورهای ثالث وارد اتحادیه اروپا می شوند، اجرا نمی گردد. اگر این کامیون ها به شکلی عادی و قانونی در کشور خود ثبت شده باشند می توانند در قلمرو اتحادیه اروپا تردد کنند و از جهت دودزایی با مشکلی مواجه نمی شوند، اتحادیه اروپا برای کنترل کردن دودزایی این قبیل کامیون ها پیشنهادهایی داده، ولی هنوز به تصویب نرسیده است، حتی در خصوص خوب عمل نکردن ترمز کامیون ها شرایطی برای بازبینی و متوقف ساختن آنها پیشنهاد شده، ولی اینها هیچ یک به تصویب نرسیده است.

از نظر سوخت مصرفی کامیون ها محدودیت و استاندارد خاصی وجود ندارد و همه گازوئیل مصرف می کنند.

در خصوص صدازا بودن کامیون ها وضعیت مانند دودزایی است و کامیون هایی که قانونی ثبت شده اند بدون محدودیت می‌توانند با هر میزان صدازایی در اتحادیه اروپا تردد کنند، ولی یک استثنا وجود دارد و آن اینکه در بعضی از مناطق اروپا مانند منطقه آلپ فرانسه محدودیت هایی برای تردد وسایل صدازا در شب وجود دارد که باید رعایت شود. البته این یک نوع مقررات ملی است و ربطی به کمیسیون اروپا یا اتحادیه ندارد.