در دیوارهای سیل بند، تراوش های کنترل نشده ممکن است منجر به ایجاد فشار آب منفذی اضافی بیش از آنچه در طراحی مورد بررسی قرار گرفته، شود و باعث ناپایداری دیوار شود. اضافه فشار آب منفذی در خاک شالوده در مجاورت پنجه دیوار، ممکن است منجر به پدیده رگاب و حالت میعان خاک شود.
این خود، به تدریج باعث فرسایش خاک در مجاورت پنجه دیوار خواهد شد. در نظر گرفتن تمهیدات ویژه و مناسب برای این موارد می تواند، حتی اگر تراوش آب زیاد باشد، سلامت دیوار را تضمین کند. برای حفاظت دیوارهای حایل سیل بند، در برابر خطرات ناشی از تراوش و کاهش خطرات ناشی از آن، می توان تمهیدات خاصی در نظر گرفت. از آنجا که این دیوارها در محل های شلوغ و پر رفت و آمد ساخته می شوند. بهتر است اقدامات زیر انجام گیرد.
دیوارهای سیل بند معمولاً بر روی مصالح آبرفتی احداث می شوند که دارای ضخامت زیاد بوده و معمولاً نفوذپذیر نیز هستند. لذا این دیوارها از نظر هیدرولیکی به آب رودخانه متصل هستند. از آنجا که نفوذپذیری این مصالح در جهت افقی بیش از نفوذپذیری آنها در جهت قائم است تراوش آب بسرعت از زیر دیوار به سمت خشکی برقرار می شود.
در این شرایط، باید به دقت بررسی شود که آیا علاوه بر استفاده از زهکش پنجه ای، به کنترل زیر تراوش نیاز است یا خیر. در صورت لزوم کنترل زیر تراوش، شرایط زیر سطحی خاک محل، لایه بندی و نفوذپذیری مصالح شالوده، تجربه و هزینه تعیین کننده خواهند بود. در تحلیل و کنترل زیر تراوش، باید گرادیان هیدرولیکی خروجی در سمت پنجه دیوار را با گرادیان هیدرولیکی خروجی بحرانی، مقایسه کرد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
