ضرورت اجرای زهکش
زهکشی نامناسب در دیوارها، می تواند عامل خرابی محسوب شود. اجرای زهکش می تواند سبب کاهش فشار هیدرواستاتیکی یا فشار تراوش آب در سطح لغزش خاکریز شود. به علاوه زهکشی می تواند از افزایش فشار آب منفذی اضافی در اثر پدیده یخبندان جلوگیری کند. فشار جانبی اضافی بعدی ناشی از تورم خاکریزهای چسبنده نیز با زهکشی کاهش می یابد.
انتخاب نوع زهکش بستگی به نوع خاکریز، میزان بارندگی، شرایط آب زیرزمینی و استعداد یخ زدگی خاک دارد. به علاوه در صورت وجود زهکش، دیوار حائل باید ضریب اطمینان کافی داشته باشد. داشتن ضریب اطمینان کافی، به فرض کارکرد غلط زهکش برای دیوار، نمی تواند توجیهی برای حذف سیستم زهکش از دیوار باشد.
مسائل زهکشی و روش های کنترل تراوش
استفاده از یک لایه فیلتر مایل که می تواند فشار آب در سطح گسیختگی خاکریز را کاهش دهد.اگر در شرایطی، عملکرد زهکش بر اساس کاهش بارگذاری طرح در نظر گرفته شده، باید آدم رو یا چاه های بازرسی (من هول) در فواصل مناسبی قرار گیرند تا بازرسی و تمیز کاری انجام شود.انتهای زهکش باید دارای شیر کنترل قائم باشد تا از هجوم گل و لای به دنبال سیل، جلوگیری به عمل آید. انتهای مقطع لوله که متصل به شر کنترل است باید با درپوش بسته شود و برای بازرسی و تمیز کاری بتوان آن را باز کرد.
لوله های خروجی حداقل 3 اینچ قطر دارند و درون ساقه دیوار قرار می گیرند. این لوله ها باید در برابر بسته شدن محافظت شوند. برای این کار، می توان از شن که در سمت خاکریز انتهای لوله ریخته می شود یا از فیلتر در مجاورت دیوار و مستقیماً پشت لوله خروجی درون خاکریز استفاده کرد. لوله های طولی، به طور معمول در جهات قائم و افقی نباید بیش از حدود 3 متر از یکدیگر فاصله داشته باشند.
در سیستم زهکش باید از فیلتر استفاده شود تا آب به سهولت عبور کند و دانه های خاکریز نیز به درون مصالح زهکش راه نیابند. برای جلوگیری از فرسایش سطحی خاک در اثر تراوش آب، می توان فیلتر را طوری طراحی کرد که علاوه بر محافظت از خاک، مانعی برای عبور آب ایجاد نشود.