عوامل عمده بروز ناهمواری ها و خرابی های سطح راه که موجب کاهش کیفیت رانندگی می شود و روش های عمومی ترمیم آنها به شرح زیر است.
جدا شدن سنگدانه ها از رویه آسفالتی
این خرابی را که به علل مختلفی در سطح راه به وجود می آید، می توان در شرایطی که وسعت و گستردگی آن زیاد باشد با یک رویه آسفالتی نازک لایه و یا یکی از انواع آسفالت های حفاظتی روکش کرد.
ناهمواری ها
ناهمواری های ناشی از وجود ترک های ثابت و ماندگار در مسیر چرخ ها، چاله ها و گودی ها و فراز و نشیب ها را بعد از اصلاحات و رفع نقص های موضعی، می توان با یک لایه آسفالت نازک روکش کرد تا رویه راه، آرایش یکنواخت و سطح همواری بیابد.
تغییر شکل ها
تغییر شکل های ناشی از نشست روسازی راه که با گستردگی و طول و عرض زیاد و ضخامت های متغیر نسبت به تراز نهایی رویه حادث می شود، می توان با استفاده از مخلوط های آسفالت گرم و یا آسفالت سرد (متناسب با نوع ترافیک) اصلاح و تسطیح کرد.
اصلاح ناهمواری های سطحی
نوع اصلاح و تعمیر ناهمواری های ناشی از نشست موضعی، وجود چاله، فراز و نشیب و موج های عرضی به صورت جداگانه و متناسب با دلایل به وجود آمدن آنها انتخاب می شود. این نوع خرابی ها و نواقص عمدتاً با تعمیرات عمقی و انجام لکه گیری اساسی اصلاح می شود.
اصلاح شیارهای طولی
شیارها و تغییر شکل های طولی ناشی از کمبود مقاومت مخلوط های آسفالتی یا وجود قیر بیش از اندازه در آنها، ممکن است با تراشیدن برآمدگی ها تسطیح شود. چنانچه این شیارها به مرور زمان تثبیت شده باشد و احتمال روآمدن آنها به روکش وجود نداشته باشد، می توان آنها را با مخلوط آسفالتی مناسب تسطیح و هموار کرد. در صورتی که این نوع آسیب دیدگی ناشی از تغییر شکل دیگر لایه های روسازی، غیر از آسفالت باشد، در این صورت باید یک روش اصلاحی خاص و عمقی انتخاب کرد.
مرمت ترک های خطی
ترک های خطی شامل ترک های عرضی، طولی و مایل با شدت و گستردگی زیاد، به ویژه ترک های عمقی- انقباضی ناشی از تنش های حرارتی است. ترک های با عرض کمتر از 5-6 میلیمتر را می توان با ماسه آسفالت سرد یا پرکننده های مناسب ویژه این نوع ترک ها با قیر و ماسه و یا فقط قیر (قیرهای محلول وقیرآبه) پر کرد. برای ترک های عرضی که حساسیت زیادتری نسبت به انقباض و انبساط دارد، علاوه بر درزگیری، استفاده از مصالح و یا مواد کنترل کننده روآمدن ترک به روکش، موثر خواهد بود.