ازه روسازی راه، یک سیستم چند لایه ای است که برای توزیع و انتقال بار متمرکز ترافیک به بستر روسازی طرح می شود. طراحی، شامل تعیین ضخامت کل سازه و هر یک از لایه های تشکیل دهنده آن و کیفیت مصالح مصرفی این ساختار است.
این طراحی به گونه ای انجام می شود که روسازی آسفالتی در دوره طرح با قابلیت اطمینان معینی، آمد و شد راحت، مطمئن و ایمن در یک سطح هموار را تامین نماید. لذا نشانه خدمتدهی روسازی باید به عنوان معیار طراحی مورد استفاده قرار گیرد. عوامل موثر در طرح روسازی راه های جدید یا بازسازی کامل راه های قدیمی بشرح زیر است.
عمر روسازی
عمر روسازی شامل عمر طراحی و عمر بهره برداری به شرح زیر است.
عمر طراحی
دوره یا عمر طراحی، مدت زمانی است که روسازی دچار خرابی های عمده نشود. در برخی از موارد، طرح و اجرای روسازی به صورت مرحله ای از لحاظ اقتصادی، بیشتر مقرون به صرفه است. معمولاً طراحی به گونه ای تعیین می شود که در طی این مدت، اجرای یک روکش برای آن پیش بینی شود. انتخاب این گزینه با در نظر گرفتن هزینه های نگهداری در دوران بهره برداری و هزینه های روکش بعدی صورت می گیرد. عمر طراحی برحسب اهمیت راه تعیین می شود.
عمر بهره برداری
عمر یا دوره بهره برداری، مدت زمانی است که روسازی اولیه بدون نیاز به روکش با کیفیت قابل قبول دوام آورد. زمان بین دو روکش را نیز عمر بهره برداری می نامند. در واقع این دوره شامل مدت زمانی است که روسازی از میزان خدمت دهی اولیه به میزان خدمتدهی نهایی برسد. عمر بهره برداری بر اساس تجربه های طراح و سیاست های کارفرما تعیین می شود و تابع نحوه و سیستم نگهداری راه است.