سازه های چوبی مرسوم

سازه های چوبی مرسوم به وضوح جریان نیرو ها را در ساختمان آشکار می سازند. این نوع ساختمان ها به خاطر تمایز موجود در بخش های بارگذاری شده و بخش هایی که روی آنها باری اعمال نمی شود، جذابیت منحصر به فرد دارند. این جذابیت در بخش های میانی الوارها و دیوارها هم دیده می شود.

فضاهایی که میان بخش های بارگذاری عمودی باقی می مانند با نام پنل یا کوپه معرفی می شوند. بخش های عمودی در ساختارهای الواری با ملات، خاک رس و نوعی حصیر بافته می شوند تا از تبادل هوا جلوگیری کنند. با پوشش دهی بخش های بیرونی ساختمان از خروج هوا جلوگیری می شود.

اما باید از داخل هم یک سری پوشش دهی مناسب انجام شود. در جایی که بخش های پر شده تحت تأثیر نیروها قرار نگرفته اند می توان یک سری بازشو در دیواره ها نصب کرد. پنجره ها نمی توانند به طور تصادفی در بین دیوارها قرار گیرند اما می توان با دخالت دادن الوارها، نقاط زیادی را به عنوان جای پنجره انتخاب کرد. پس در سازه های چوبی، راحت تر می توان برای هر اتاق نور کافی تامین کرد.

نوعی از سازه های چوبی وجود دارد که با زبانه دار شدن یا ایجاد شیار به هم متصل می شوند. با این کار قطعات با هم همتراز می شوند. همچنین از یک سری چوب های مورب دیوار استفاده می شود. که نیروها را منتقل می کنند. سردری ها و قطعات دیگر ساختمان هم با زبانه دار شدن و ایجاد شیار به متصل می شوند.

در اتصالاتی که با زبانه دار شدن قطعات، در کنار هم قرار می گیرند، الوارها به سه دسته تقسیم شده و با ایجاد شیار و زبانه دار کردن قطعات با هم چفت می شوند. عمق نقاطی که در آنها زبانه قرار می گیرند نباید از 4 سانتیمتر بیشتر باشد. با این کار بخش هایی که در آنها زبانه ایجاد شده، بی جهت تسلیم نیروهای وارده نمی شوند.