چوب از قدیمی ترین مصالحی است که در اختیار بشر قرار گرفته و به عنوان مواد اولیه در ساختمان سازی به کار می رفت. در فرهنگ های مختلف برای خانه از الوارهای چوبی و آجر استفاده می شد. اما با گذر زمان کماکان اعتبار و جذابیت خود را حفظ کرده است. چوب دوام بالایی دارد و بسیار سبک است. به راحتی می توان از آن به عنوان مصالح ساختمانی استفاده کرد. اما استفاده از سازه های چوبی در ساختمان باعث ایجاد ویژگی خاصی می شود که با تمام مصالح ساختمانی دیگر فرق دارد.
پس معماران باید اطلاعات ضروری در مورد چوب و نقش آن در سازه های چوبی داشته باشند تا بتوانند کیفیت طراحی را بالا برده و از مصالح بهینه استفاده کنند. در سراسر دنیا صدها نوع چوب در مقیاس های متعدد مورد استفاده قرار می گیرند که با یکدیگر تفاوت های اساسی داشته و هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خودشان را دارند. اغلب از چوب در مراحل پایانی پروژه و برای زیباتر کردن کار استفاده می شود.
پیشینه موارد استفاده از چوب
استفاده از سازه چوبی در کشور ما قدمت زیادی دارد. در زمان های دورتر به دلیل نبود فلز، چوب کاربرد بسیاری در ساختمان ها داشته است. آثار چوبی 4200 سال پیش از میلاد در ایران کشف شده است. کاوش های باستان شناسی نشان می دهد که چوب در پوشش خارجی برخی از بناها، سقف ها و نعل درگاه ها و تیرها به کار رفته است.
هنگام استفاده از چوب، یک تکه از چوب، یک تیر یا تخته، قسمتی از ارگانیزم نباتی یک درخت و رشد کیفیت آن، منوط به محیط پیرامون آنها است. هیچ تکه چوبی با تکه ای دیگر یکسان نیست. ویژگی آنها در درجه اول به دو نوع درخت و در درجه دوم به وضعیت آن مطابق با تنه بستگی دارد.
ویژگی های تحمل باریک سازه چوبی اساساً با بارگذاری در عرض مسیر بافت یا موازی با آن تعیین می شوند. بنابراین نقشه ها باید حاوی اطلاعاتی درباره دستورالعمل نصب باشند. در برش ها، ها شورزدگی نشان دهنده آن است که آیا چوب در عرض یا به موازات بافت بریده شده است یا خیر.
فرایند رشد به راحتی با نگاه کردن به برش عرضی تنه قابل فهم است. مطابق نوع چوب ناحیه بیرونی ( قسمتی از درخت که منتقل کننده آب و شیره است) تمایز کمتر یا بیشتری با موارد کهن سال تر (برش های داخلی مغز چوب) دارا هستند. مغز چوب هیچ گونه نقش تغذیه ای ندارد و از این رو خشک تر از قسمت های حامل شیره گیاهی است.
درختان مغز چوبی دارای هسته تیره هستند و در میان آنها شیره روشنی وجود دارد. وجود چنین شیره ای در هسته درختان باعث می شود که به طور خاصی به عنوان درختان پایدار در برابر تغییرات آب و هوایی مورد توجه قرار گیرند.