آجر کاری رنگی یا گره سازی رنگی

در این شیوه با آجرهایی با رنگ های مختلف و به شیوه مسطح، طرح های گوناگون ایجاد می کنند. کاربرد آجرهای رنگی در نمای بنا، به دورهٔ ایلخانیان برمی گردد. طوماری از این شیوه آجر کاری مربوط به حدود 120 سال پیش در دست است که در آن طرح های فراوانی در مایه نقش های هندسی و خط بنایی عرضه شده است.

خوون چینی

این شیوه گونه خاصی از آجرکاری در مایه خفته فرورفته و گره چینی است که در شوشتر و دزفول رواج فراوان داشته است. به یاری این شیوه امکان بهره جستن از گودی های سایه دار و در نتیجه کاستن از میزان حرارت به داخل بنا فراهم شده است. اساس عمده نقش های خوون چینی بر نگاره چلیپا استوار بوده که در ترکیب های مختلف از شکل گرفتن پره های گل برگ گونه چلیپا حول یک مرکز حاصل شده است. اغلب مرکز یک نقش که چشم گیرترین قسمت نقش را تشکیل می دهد، با کلمه هایی چون الله -محمد و علی درمایه خط بنایی زینت یافته است.

فخرومدین

فخر به معنای گل پخته (در عربی نیز فخوری و سازنده آن فخار و همچنین در قرآن مجید خلق الانسان من صلصال کالفخار آمده است) و مدین مانند مادگی، حفره و فروررفتگی و روی هم رفته به چیزی اطلاق می شده است که قسمتی از آن را گل پخته و سفال یا کاشی و باقی را فرورفتگی و روزنه های کوچکی تشکیل می داده است. در این شیوه کار، آجرها به صورت مشبک چیده می شود.

هشت و گیر

در این شیوه، آجر چینی از حالت صاف و مسطح خارج گردیده و به صورت برجسته و فرورفته طرح هایی به وجود می آورد که با ایجاد سایه روشن جلوه خاصی به بنا می بخشد. (کلمه هشت به معنی بسیار برجسته و گیر به معنی فرورفته است) معروف ترین نوع آن هشت و گیر شیرازی است که فرورفتگی و برجستگی در هر شش بند و پنج رگ تکمیل و مجدداً تکرار می شود. این آجر چینی به شش بند شیرازی نیز معروف است.

آبشاری

این طرح در گچبری نیز وجود دارد. در آجر چینی زوایا قائمه اند ولی در گچبری ممکن است زوایا به صورت منحنی در آیند.در این روش، نما را به مربعاتی تقسیم کرده و در هر مربع یک آجر به صورت افقی و آجر دیگر به صورت عمودی چیده می شود.

معقلی (مخلوط کاشی و آجر)

نوعی آجرکاری است که در آن مخلوط آجر و کاشی به کار رفته است، که نمونه آن در مقبره خواجه اتابک در کرمان به چشم می خورد. اما شاید زیباترین و شاخص ترین کار آجر و کاشی اثر نفیسی است که در سنگان خراسان در راه جام به زوزن دیده می شود.