از لحاظ سیستم باربر جانبی، ساختمان های دارای سقف شاردک با سایر ساختمان ها تفاوتی ندارند. هر چند که به دلیل وجود سختی قابل توجه در دال شاردک، سیستم دال تا حدودی در سختی جانبی سازه مشارکت می کند ولی در طراحی های صورت گرفته در واحد طراحی شرکت، از این سختی صرف نظر کرده و برای تامین مقاومت جانبی از سیستم قاب خمشی یا دیوار برشی استفاده می شود.
به طور کلی معمولاً ساختمان های زیر شش طبقه با سیستم قاب خمشی و ساختمان های بلندتر با دیوار برشی طراحی می شوند. البته برای بهره بردن از مزایای دال تخت، حتی در سیستم قاب خمشی تیرهای میانی آویزدار تا حد ممکن حذف می شوند و فقط از تیرهای لبه ساختمان استفاده می شود.
طبق استاندارد 2800، استفاده از دال تخت در ساختمان های بلندتر از سه طبقه ممنوع است. در پروژه های با تعداد طبقه کمتر در صورت تامین مقاومت جانبی توسط ستون ها می توان از دال تخت استفاده کرد. هر چند بهتر است در ساختمان هایی که دهانه ی ستون های لبه ساختمان نسبتاً زیاد است برای کنترل خیز دال از تیر لبه استفاده شود.
کنترل خیز
یکی از مسائل بسیار مهمی که در طراحی دال ها مخصوصاً دال های با دهانه های بلند باید مورد توجه قرار بگیرد، موضوع کنترل تغییر شکل یا خیز دال است. در آئین نامه ها برای کنترل خیز دال، محدودیتی برای نسبت طول دهانه به ضخامت در نظر می گیرند. در صورت برآورده شدن این ضابطه طبق آئین نامه، نیازی به کنترل خیز نیست
. برای دال های تخت بدون تیر لبه، این نسبت 33 است و چنانچه از تیر پیرامونی یا تیر لبه در چشمه های بیرونی ساختمان استفاده شود تا 36 افزایش می یابد. یعنی برای یک دال به ضخامت 30 سانتی متر حداکثر دهانه دال (بدون کنترل خیز) حدود 10 متر، در صورت استفاده از تیر لبه حدود 12 متر است.در صورت نیاز به دهانه های بلندتر می توان ضخامت سقف را افزایش داد یا اینکه از تیرهای آویزدار جهت تقویت سختی دال و کاهش خیز استفاده نمود.
کنترل برش ناشی از خمش
یکی از موضوعات مهمی که دال های مجوف نسبت به دال های توپر باید به صورت اضافه کنترل شود، برش ناشی از خمش و کفایت مقاومت مقطع در انتقال برش مخصوصاً در ناحیه جان است. در دال های مجوف با گوی های پلاستیکی این موضوع بحرانی بوده و متاسفانه مورد توجه قرار نمی گیرد.
در فنآوری شاردک به دلیل استفاده از بلوک های مکعبی و ثابت بودن ضخامت جان در قسمت مقطع کاهش یافته این مشکل حل شده است. در عین حال مقاومت برشی بتن در ناحیه مقطع کاهش یافته برای برش کنترل می شود و در صورت نیاز فاصله بلوک ها افزایش می یابد.