چدن
چدن یکی از اقسام فلزی است که در صنعت کاربرد دارد. همیشه به شکل ریخته گری شده مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجایی که چدن شکننده است نمی توان آن را نورد یا آهنگری نمود. به طور کلی چهار نوع چدن وجود دارد.
جوش پذیری چدن ها
در مقایسه با فو لاد کربنی، چدن ها دارای قابلیت کم و محدود جوش پذیری هستند. در میان چهار نوع چدن فوق الذکر، چدن با گرافیت کروی بهترین جوش پذیری را داراست و بعد از آن چدن چکش خوار قرار دارد. جوشکاری چدن خاکستری به مهارت و توجه ویژه نیاز دارد و چدن سفید را به دشواری بسیار زیاد می توان جوشکاری نمود. با این ملاحظات، دامنه جوشکاری چدن ها بسیار محدود می شود. صرفاً به تعمیر و اصلاح قطعات ریخته شده و بازسازی قطعات فرسوده و شکسته شده در کار منحصر می شود.
ضرورت های عملیات جوشکاری چدن
بر طرف کردن بعضی از عیوب ریخته گری که در حین تراشکاری قطعات چدنی ظاهر می شوند نظیر ترک های موضعی، حفره ای گازی، حفره های ناشی از ریزش ماسه و یا حبس سرباره و ….تعمیر کردن قطعات چدنی که در ضمن کار شکسته شده اند و از نظر اقتصادی یا عدم دسترسی به تکنولوژی ساخت آنها بهتر است از طریق جوشکاری تعمیر شوند.اتصال دو یا چند قطعه که ریختن انها به صورت واحد همراه مشکلاتی بوده و یا از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست.
مشخصات جوش های انجام شده در چدن
در جوش های تحت تنش، باید موضع جوش داده شده دارای حداقل خواص مکانیکی مورد نظر بوده یا با بقیه قطعه برابری کند.جوش هایی که تحت تنش قرار نمی گیرند و خواص مکانیکی آنها قابل مقایسه با قطعه ی مورد نظر نیاز نیست، غالباً قابلیت ماشین کاری دارد.
مقاومت سطحی در مقابل خوردگی، سائیدن، خراش و اصطکاک در موضعی که فلز جوش، رسوب داده شده، درخواست می شود. در این موارد از فلز پرکننده خاصی، با ترکیب شیمیایی ویژه استفاده می شود. بیشتر در مواضع سائیده شده قطعات چدنی مستهلک یا بالا بردن کارآیی قطعات چدنی نو کاربرد دارد.