پوشش های فولادی

محصور کردن ستون های بتن مسلح توسط پوشش های فلزی یکی از مؤثرترین روش های بهسازی ظرفیت مقاومت لرزه ای است. این روش به عنوان فولاد عرضی، به مقدار زیادی در محصور کردن بتن فشاری موثر است و از بیرون زدن پوشش بتن جلوگیری به عمل آورده، شکل پذیری و مقاومت برشی را افزایش می دهد

همچنین می توان با استفاده از تسمه های پس کشیده فلزی، مقاومت و شکل پذیری سازه را افزایش داد. تسمه هایی که در این روش استفاده می شوند به عرض 5 سانتیمتر و ضخامت 1 میلیمتر محدود و با استفاده از دستگاه هایی تا کمتر از حد جاری شدن کشیده می شوند.

اگر چه هدف اصلی این تکنیک افزایش شکل پذیری است ولی این روش افزایش مقاومت خمشی، ظرفیت برشی و مقاومت فشاری عضو بتنی را نیز به همراه دارد. استفاده از پوشش فلزی در منطقه پلاستیکی ستون باعث افزایش قابل ملاحظه شکل پذیری ستون می شود و علاوه بر شکل پذیری، بخشی از برش ستون به وسیله پوشش تحمل می شود.

همچنین در ستون هایی که پوشش اتصال ناکافی در آرماتورهای طولی انها وجود دارد می توان از پوشش های فولادی که توسط بولت هایی مهار شده اند استفاده نمود. این کار سبب افزایش چسبندگی بین میلگردها و بتن شده و از لغزش آرماتور جلوگیری می کند. از روش های دیگر محصور کردن ستون های بتن مسلح به کمک گرفتن از سیم هایی فولادی و قفس فولادی می توان اشاره کرد.

در تقویت سازه موجود از هر دو حالت ایجاد اعضای جدید و تقویت اعضای فعلی استفاده شده است. در تقویت ستون ها از محصور شدگی با نبشی و تسمه و در قاب ها از پروفیل های دوبل ناودانی به صورت قابی ثانویه استفاده شده است. بادبندهای فشاری نیز به عنوان اعضای سازه ای جدید برای مقابله با بارهای جانبی مورد توجه قرار گرفتند. از تسمه و بولت برای تقویت قابلیت برشی محل اتصالات و برقراری ارتباط بین اعضای سیستم سازه ای جدید در بین طبقات استفاده شده است.