با توجه به حذف وصله پوششی (اورلپ) و یکپارچگی به وجود آمده، سازه در مقابل زلزله مقاومتر می شود.
با 10 سانتیمتر ریشه نیز اتصال سر به سر انجام می شود.با توجه به کاهش مصرف میلگرد، وزن اصلی سازه کم شده و متناسب با آن نیروی ثقلی جانبی نیز کاسته می شود و در نتیجه مقاومت سازه در مقابل زلزله افزایش خواهد یافت.
کاستن از حجم و تراکم میلگردها در نقاط اتصال و امکان بتن ریزی و ویبره بهتر.با این روش اتصال در امتداد قرار گرفتن آرماتور ها و در نتیجه انتقال مستقیم و بی واسطه نیرو در فاز فولادی مقاطع بتن آرمه فراهم می شود.
امکان استفاده ار این روش در هر جای سازه وجود درد، در حالی که وصله های پوششی مطابق آیین نامه های طراحی بتن مسلح دارای محدودیت استفاده در محل های بحرانی سازه هستند.
این سیستم، اشتباهات انسانی را به شدت کاهش می دهد. بسیار مشاهده شده که پرسنل اجرایی برای کاهش پرت میلگردها از طول اورلپ ها می کاهند که این امر باعث کاهش مقاوت میلگردها در نقاط اتصال و در نتیجه کاهش مقاومت سازه می شود.
این روش، استاندارد بین المللی JIS ژاپن را داراست.
مراحل اجرای کار
در این روش میلگرد ها به صورت سر به سر و بدون هیچ گونه مواد افزودنی، توسط حرارت حاصل از سوختن گاز استیلن و اکسیژن، به دمای خمیری شدن (1250 درجه سانتیگراد) می رسند و توسط فشار حاصل از سیلندر هیدرولیک، به یکدیگر فورج می شوند. مدت زمان در نظر گرفته شده برای یک اتصال (جهت یک سایز متوسط میلگرد) حدود 60 ثانیه است.
مزایای روش جوشکاری فورجینگ (جوش سر به سر میلگرد)
از عمده دلایل ظهور این نو آوری می توان به موضوع و بحث مهم مقاوم سازی و تضمین استحکام سازه های بتنی اشاره نمود که نتیجه آن، افزایش ضریب امنیت جانی و مالی ساکنان و کاربران این سازه ها است. اولین مبتکران و استفاده کنندگان از این تکنولوژی، سازمان راه و شرکت های نصب خطوط ریلی در کشور کانادا بودند که با استفاده از این روش توانستند جایگزین مطمئن تر و مناسبتری را نسبت به سایر روش های اتصال ریل های آهن (کلمپینگ، ترمیت و…) به دنیای جوش فلزات، معرفی نمایند.