ترک خوردگی در گوشه بازشو ها رایج ترین نوع ترک در دیوارهای بنایی است. به علت تمرکز تنش در این قسمت ها ایجاد می شوند. این ترک ها از گوشه ها آغاز شده و به صورت قطری به بالا و پایین دیوار ادامه می یابند.
ناپایداری موضعی
مجموع ترک های ایجاد شده در ساختمان می تواند باعث ایجاد قطعات جدا از هم و در نتیجه ناپایداری موضعی شود. این نوع آسیب پذیری معمولاً در انتهای دیوارها به علت وجود بازشوها ایجاد می شود.
آسیب پذیری در محل تقاطع دیوارها
در محل تقاطع دیوارها یکی از دیوارها تحت زلزله در جهت خارج از صفحه حرکت کرده و باعث ایجاد ترک های قائم می شود. با ایجاد این ترک تکیه گاه قائم دیوار از بین رفته و احتمال خرابی خارج از صفحه دیوار را افزایش می دهد.
لغزش بین دیوارها و سقف
در ساختمان ها با سقف سبک در صورتی که اتصال مناسبی بین سقف و دیوار وجود نداشته باشد احتمال لغزش سقف بر روی دیوار تحت ارتعاشات لرزه ای وجود دارد. این نوع آسیب پذیری بسیار خطرناک بوده زیرا در صورت افزایش جابه جایی نسبی سقف و دیوار تیرچه های سقف ممکن است از روی دیوار خارج شده و عملاً تکیه گاه خود را از دست بدهند، که در این صورت سقف به صورت یکپارچه فرو می ریزد.
انواع شکست ساختمان های مصالح بنایی
شکست ساختمان های بنایی به دو دسته کنترل شونده از طریق تغییر شکل و کنترل شونده از طریق نیرو تقسیم میشوند. شکست های کنترل شونده از طریق تغییر شکل انعطا ف پذیری بیشتری از شکست های کنترل شونده از طریق نیرو دارند. لذا در فروریزش ها دارای خطر کمتری هستند و قادر به جذب مقدار قابل توجهی از انرژی پس از ترک خوردگی هستند و سازه را به سمت ایمنی بیشتر سوق می دهند. در صورتی که شکست های کنترل شونده از طریق نیرو در طبیعت به صورت ترد و شکننده بوده و به فروریزش های ناگهای منتج میشوند.