جوشکاری و عوارض آن
در جوشکاری ابزار و وسایلی مورد استفاده است که در صورت عدم رعایت ایمنی باعث بروز مشکلاتی می شود. امروزه فرآیندهای جوشکاری در محیط های حفاظت شده توسط پرده جاذب اشعه جوشکاری صورت می گیرد. اگر جوشکاری در محیط آزاد انجام شود، حرارت بیش ازحد، باعث سوختن فلز و انتشار اشعه های مضر می شود. انتشار این اشعه های منجر به آسیب رساندن محیط اطراف خواهد شد.
اشعه های ناشی از جوشکاری
نور مرئی همان نور طبیعی و نور مصنوعی ناشی از لامپ ها بوده که نه تنها نقش مهمی در رویت اشیا و جلوگیری از برخورد با آنها دارد بلکه بر اساس آخرین تحقیقات نقش بسیار مهمی در افزایش بازدهی و جلوگیری از خستگی ناشی از کار دارد. در بین اشعه ها، اشعه ماوراء بنفش (UV) ناشی از نقطه جوش و مادون قرمز (IR) ناشی از التهاب فلز گداخته خطر بیشتری دارند. تابش اشعه حاصل از جوشکاری به خصوص دستگاه های جوش الکتریکی بر چشم، سبب ناراحتی چشم با علائم سرخی، ریزش اشک، خارش و ترس از نور، ورم ملتحمه، خیرگی و آب مروارید می شود.
اشعه uv
اشعه uv توسط قوس الکترکیی در طی فرآیند جوشکاری ایجاد می شود. این اشعه در اثر تماس با پوست دست منجر به سوختگی شدید می شود. به عبارتی به عدسی چشم نیز آسیب رسانده و منجر به بیماری قوز قرنیه می شود.
اشعه مادون قرمز IR
این اشعه توسط قوس الکتریکی ایجاد شده، به سطح پوست آسیب رسانده و منجر به سوختگی می شود. پرده جاذب اشعه جوشکاری برای حفاظت جوشکار از جرقه جوشکاری و اشعه های ساطع شده در طی فرآیند جوشکاری ساخته شده است. جوشکار، با پوشیدن ماسک جوشکاری و لباس مخصوص، خود را از خطر محافظت می کند ولی کسانی که در اطراف محل جوشکاری قرار دارند یا در رفت و آمد هستند در معرض آسیب های ناشی از اشعه های مضر هستند.
پرده جاذب اشعه جوشکاری (پاراوان)، اشعه های مضر و همچنین بخارات و آلودگی های صوتی ناشی از جوشکاری را تا حد زیادی جدب می کند.پرده جاذب اشعه جوشکاری از مواد پی وی سی، وینیل ورقه ورقه شده با استحکام بیش از 180 کیلوگرم بر متر مربع تشکیل شده است. این پرده شفاف بوده و از اثرات مضر اشعه فرابنفش و نور مرئی جلوگیری می کند.