بررسی اثر عوامل مختلف بر رفتار ستون های CFT
برای دستیابی به رفتار ستون های CFT تحت عوامل مختلف، بی شک نیاز به شناخت دقیق تک تک پارمترهای موثر بر عملکرد آنها است. به طوری که اگر این شناخت حاصل نشود نمی توان از این مقاطع در انواع سازه ها به طور اقتصادی و قابل اعتماد بهره گرفت. مهم ترین عوامل موثر بر رفتار این گونه مقاطع، شامل لاغری ستون و فشردگی جدار فولادی، محبوس شدگی بتن، نوع بتن و فولاد مصرفی، خزش و افت بتن، نوع اتصالات سازه ای و چسبندگی بین دو مصالح و میزان مقاومت این مقاطع در برابر آتش است.
تأثیر لاغری و فشردگی مقطع فولادی در ستون های CFT
در طراحی سازه های جدار نازک، قبل از رسیدن فولاد به تنش تسلیم تحت بارهای فشاری، ناپایداری ناشی از کمانش رخ ندهد. مقطع CFT در اثر فشار محوری وارده و ضعف های جزیی که در حین ساخت به وجود می آید، ممکن است دچار کمانش کلی یا کمانش موضعی جدار فولادی شود. از این رو باید لاغری کل مقطع و فشردگی جدار فولادی مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین اگر بتوان از بروز کمانش موضعی حدار فولادی جلوگیری کرد، بتن نیز به علت محصور بودن کامل، مقاومت و شکل پذیری بیشتری از خود نشان خواهد داد.
چسبندگی بین بتن و فولاد در سطح تماس تا حدودی از کمانش موضعی ممانعت می کند. از سوی دیگر به علت محبوس بودن بتن و کرنش آن در جهت عمود بر محور ستون در بارگذاری محوری، بر سطح داخلی جدار فشاری به سمت خارج اعمال می شود که عامل تشدید کننده کمانش فولادی به سمت خارج مقطع است.محبوس بودن بتن علاوه بر این که مقاومت فشاری بتن را افزایش می دهد، باعث افزیش در شکل پذیری ستون های CFT می شود.