به منظور جلوگیری از جریان ناخواسته ی آب های سطحی به داخل محل اجرای گود و مشکلات ناشی از آن، معمولاً پیمانکاران اقدام به احداث کانال یا بندهای کوچک در اطراف پروژه یا در مسیر محل های ممکن برای ورود آب می کنند. این کانال ها می توانند کانال های بتنی معمولی یا شکلی شبیه ابرو داشته باشند. این سازه های انحرافی آب را به سمت سیستم های فاضلابی یا محل های انباشت آب هدایت می کنند تا از انباشتگی آن در سایت جلوگیری شود.
برای آب هایی که امکان انحراف آن ها از محل پروژه وجود ندارد مانند آب باران، ایده ی مناسب، کاهش اثرات آن بر شیب ها یا نفوذ آن به خاک پشت سیستم های اجرای شمع است. هنگامی که به آب اجازه داده شود تا روی شیب خاکی جریان یابد، با ایجاد کانال هایی موجب سست شدن آن خواهد شد. اگر آب این امکان را داشته باشد که پشت حاشیه ی خاکی دیوار نیلینگ یا شمع های کششی جریان داشته باشد، می تواند با شستن مصالح از پشت دیوار و سست کردن خاک، منجر به ناپایداری کلی سیستم شود.
در بالای هر شیب مجاور گود باید کانال هایی جهت انحراف آب و ممانعت از جریان یافتن آن روی شیب احداث شود. بالای شیب باید در نواحی دورتر نیز جدول بندی شود تا در مواقع جریان های زیاد، آب وارد گود نشود. در مواقعی که شیب ها در معرض تخریب ناشی از وزش طوفان و بارش شدید هستند، باید روی آن ها با پوشش هایی مانند نایلون پوشانده شود.
این پوشش ها باید به گونه ای اجرا شود که از بالای شیب شروع شده و روی شیب تا بالای شمع ها ادامه یابد. می توان این پوشش ها را طوری انتخاب کرد که یک کانال جهت جمع آوری آب تشکیل شود یا به حدی طول آن بزرگ انتخاب شود که آب را دور از پای دیوار به داخل گود هدایت کند سپس می توان آب وارد شده به داخل گود را توسط سیستم پمپ و کانال جمع آوری کرد.