لرزاندن و گسیختگی زمین
لرزاندن و گسیختگی زمین، اثرات اصلی ایجاد شده توسط زمین لرزه هستند. اساساً منجر به آسیب زیاد یا کم ساختمان ها و دیگر سازه های سفت و سخت می شود. شدت عوارض بستگی به ترکیب پیچیدهٔ بزرگی زلزله، فاصله از مرکز زلزله، شرایط زمین شناسی و geomorpholical محل دارد که باعث تقویت یا کاهش انتشار امواج می شود. تکان زمین را با شتاب زمین اندازه گیری می کنند.
ویژگی های خاص زمین شناسی، geomorphological و geostructurall محل می توانند میزان لرزش زمین را حتی در زلزله های کم شدت افزایش دهند. این اثر، سایت یا تقویت محلی نامیده شده است.اصولاً به دلیل انتقال حرکت لرزه ای از خاک سخت به خاک سطحی نرم، تمرکز و ذخیرهٔ انرژی لرزه ای در کانون به علت نوعی تنظیم هندسی است.
گسیختگی زمین در واقع شکستن آشکار و جابه جایی سطح کره زمین در طول گسل است که ممکن است در مورد زلزله بزرگ، مترها باشد. گسیختگی زمین خطر بزرگی برای سازه های مهندسی بزرگ مانند سدها، پل ها و ایستگاه های قدرت هسته ای است در نتیجه نیاز به نقشه برداری دقیق از گسل های موجود برای شناسایی هر گونه احتمال شکستن سطح زمین در طول مدت عمر سازه وجود دارد.
رانش زمین و بهمن
زلزله، همراه با طوفان شدید، فعالیت آتشفشانی، برخورد موج ساحلی، و آتش سوزی بزرگ، می تواند منجر به عدم ثبات شیب زمین و خطر بزرگی در زمین شناسی شود. خطر زمین لغزش حتی ممکن است در حالی که پرسنل اورژانس اقدام به نجات می کنند باقی بماند.
روانگرایی خاک
روانگرایی خاک یا شبیه به مایع عملکردن خاک وقتی رخ می دهد که، به خاطر تکان ها، دانه های مواد اشباع شده با آب (مانند شن و ماسه) به طور موقت استحکام خود را از دست داده و از شکل جامد به حالت روان تبدیل شوند. روانگرایی خاک می تواند ساختارهای سفت و سخت، مانند ساختمان ها و پل ها را، کج کند یا به ساختارهای فرورونده تبدیل کند. برای مثال، در زلزله 19644 آلاسکا، روانگرایی خاک باعث شد ساختمان های بسیاری در زمین فروروند و در نهایت به روی خود فرو بریزند.