از مهم ترین عوامل موثر در لرزش سقف، فاصله تیرریزی بین تیرهای فرعی است. اگر حداکثر دهانه های فرعی در ساختمان حدوداً 2/5 متر باشد، با اجرای هر نوع ورقی مشکلی در لرزش وجود نخواهد داشت. اما برای ساختمانی با فاصله تیر فرعی های 3/5 متر در صورت استفاده از ورق های نازک قطعاً لرزش وجود خواهد داشت. برای ساختمان هایی با دهانه زیاد، از ورق های ضخیم در طراحی استفاده می کنند که مشکل لرزش را حل می کند.
ضخامت ورق عرشه
انتخاب ورق با ضخامت نادرست با توجه به فواصل تیرریزی نیز از عوامل موثر در لرزش سقف ساختمان خواهد بود.
ارتفاع عرشه
ارتفاع عرشه یا به عبارت اشتباه متداول، گام ورق، از فاکتورهایی است که با توجه به فواصل تیرریزی و ضخامت ورق، توسط محاسب، انتخاب می شود. اشتباه در این زمینه نیز لرزش های به دنبال خواهد داشت.
مشکل در اجرا
کیفیت فرمینگ
ورق هایی که دارای عرض موثر کمتری هستند، به مراتب استعداد بیشتری برای لرزش دارد. عمده دلیل آن نیز بتن خوری کم است.
بتن ریزی
بر طبق ضوابط مبحث دهم مقررات ملی ساختمان، حداقل بتن خوری در حدود 5 سانتیمتر است. هر چند که در عمل 6 سانتیمتر نتیجه مطلوب تری حاصل شده، اما بتن ریزی کمتر از 5 سانتیمتر در مقوله لرزش تأثیر گذار خواهد بود.
اجرای صحیح عرشه
فرش یکپارچه، برشکاری دقیق، مهار اتصالات عرضی ورق نیز از عوامل تأثیر گذار است.