قالب بندی لغزنده عمودی را می توان بر اساس حرکت پیوسته انجام داد یا آن را طوری برنامه ریزی کرد که در ارتفاع معینی متوقف شود و پس از مدت زمان مورد نیاز برای تاخیر در اجرای عملیات (به هر دلیلی)، حرکت لغزان خود را مجدداً شروع نماید. معمولاً حرکت قالب لغزان با سرعتی یکنواخت صورت می گیرد. در صورتی که قالب لغزان به هر دلیلی توقف نماید، درزهایی در بتن به وجود می آید که همان درزهای اجرایی است و با درزهای اجرایی میان مراحل بتن ریزی در عملیات ساختمانی با قالب ثابت فرقی ندارد.
قالب لغزنده در امتداد قائم با سرعتی یکنواخت حرکت می کند و این سرعت به اندازه ای است که هر مقطع از بتن در طول مدت زمان لازمی که برای گیرش اولیه نیاز دارد، در درون قالب بماند. روش قالب لغزنده عمودی برای سازه های پوسته ای با ضخامت جداره ثابت یا متغیر (البته با ایجاد تمهیدات خاص) کاربرد دارد.
قالب های لغزان عمودی توسط جک هایی به بالا حرکت داده می شوند که بر روی میله های صاف یا لوله های سازه ای که در بتن سخت شده کار گذاشته می شود. (مرحله زیرین بتن ریزی) و به عنوان تکیه گاه عمل می کنند، حرکت می کند. این جک ها ممکن است از نوع دستی یا بادی یا برقی و یا هیدرولیکی باشند. سکوهای کار (سکوهایی که برای استقرار کارگران آرماتوربند و قالب بند و بتن ریز مورد نیاز است) و داربست هایی که برای کارگران پرداخت کار مورد نیاز است، نیز به قالب لغزان متصل شده و به همراه این قالب ها، حرکت می کند.
مزایا و معایب استفاده از قالب لغزنده عمودی
مزایا
به طور کلی می توان مزایای استفاده از قالب لغزنده عمودی را به شرح زیر برشمرد.
معایب
استفاده از قالب لغزنده دارای معایبی نیز می باشد که عبارتند از: