جهت کنترل کیفیت محصولات، از آزمون چشمی به عنوان اولین تست یا در بعضی موارد به عنوان تنها متد ارزیابی بازرسی استفاده می شود. اگر آزمون چشمی به طور مناسب اعمال شود، ابزار ارزشمندی می تواند واقع شود.آزمون چشمی روشی برای شناسایی نواقص و معایب سطحی است. نتیجتاً هر برنامه کنترل کیفیت که شامل بازرسی چشمی است، باید محتوی یک سری آزمایشات متوالی انجام شده در طول تمام مراحل کاری در ساخت باشد.
بدین گونه بازرسی چشمی سطوح معیوب که در مراحل ساخت اتفاق می افتد، میسر می شود. کشف و تعمیر این عیوب در زمان فوق، کاهش هزینه قابل توجهی را در بر خواهد داشت. به طوری که نشان داده شده بسیاری از عیوبی که بعدها با روش های تست پیشرفته تری کشف می شوند، با برنامه بازرسی چشمی قبل، حین و بعد از جوشکاری به راحتی قابل کشف هستند. سازندگان فایده یک سیستم کیفیتی که بازرسی چشمی منظمی داشته است را بخوبی درک کرده اند. میزان تأثیر بازرسی چشمی هنگامی بهتر می شود که یک سیستمی که تمام مراحل پروسه جوشکاری (قبل، حین و بعد از جوشکاری) را بپوشاند، نهادینه شود.
قبل از جوشکاری
قبل از جوشکاری، یک سری موارد نیاز به توجه بازرس چشمی دارد که شامل زیر است:
اگر بازرس توجه بسیار دقیقی به این آیتم های مقدماتی بکند، می تواند از بسیاری مسائل که بعدها ممکن است اتفاق بیافتد، جلوگیری نماید. مساله بسیار مهم این است که بازرس باید بداند چه چیزهایی کاملاً مورد نیاز است. این اطلاعات را می توان از مرور مستندات مربوطه به دست آورد. با مرور این اطلاعات، سیستمی باید بنا نهاده شود که تضمین کند رکوردهای کامل و دقیقی را می توان به طور عملی ایجاد کرد.
نقاط نگهداری
نقاط تست یا نقاط نگهداری جایی که آزمون باید قبل از تکمیل هر گونه مراحل بعدی ساخت انجام شود. این موضوع در پروژه های بزرگ ساخت یا تولیدات جوشکاری انبوه، بیشترین اهمیت را دارد.