این تیرچه از مفتول های فولادی با مقاومت بالا (مقاومت نهایی 1750 نیوتن بر مترمربع تا 1900 نیوتن بر مترمربع) و بتن با رده مقاومتی C35 و بالاتر، به صورت مقطع T شکل معکوس ساخته می شوند.تیرچه پیش تنیده در واقع قسمتی از سطح مقطع نوار سقف است که در اثر بهره برداری تحت تنش کششی قرار می گیرد. مقدار پیش تنیدگی آن باید به حدی باشد که تیرچه هنگام حمل و نقل، نصب، بتن ریزی و بارهای بهره برداری، ترک نخورد.
سطح مقطع تیرچه پیش تنیده برای تامین محل مناسب نصب بلوک های دو طرف، به شکل سپری ساخته می شود. عرض قسمت زیرین تیرچه پیش تنیده نباید کمتر از 10 سانتیمتر باشد و عرض قسمت بالایی (بتن بین دو بلوک با توجه به عرض تکیه گاه های بلوک روی تیرچه) نباید کمتر از 6/5 سانتیمتر باشد. ارتفاع کل تیرچه باید به حدی باشد که ایستایی لازم را برای حمل و نصب تیرچه و تحمل بارهای اجرایی را تامین می کند. سطح بالایی تیرچه برای ایجاد پیوستگی کافی با بتن پوششی به طور زبر و برجسته بتن ریزی می شود. پوشش بتنی روی فولاد نباید کمتر از 20 میلیمتر باشد.
مقاومت بتن تیرچه پیش تنیده در هنگام انتقال نیرو از فولاد به بتن (بعد از هر نوع اتلاف انرژی ناشی از پیش تنیدگی) نباید از نصف مقاومت فشاری 28 روزه بتن کمتر باشد. رده مقاومتی بتن تیرچه پیش تنیده نباید از C35 و همچنین از دو برابر تنش فشاری بتن در قسمت زیرین تیرچه ها کمتر باشد.بخش کششی بتن تیرچه نباید ترک خورده یا شکسته باشد.
میزان خیز منفی تیرچه باید یک سانتیمتر در پنج متر طول و همچنین پیچیدگی جانبی تیرچه نباید بیش از یک سانتی متر در پنج متر طول باشد. تیرچه های پیش تنیده به طور معمول فاقد میلگردهای عرضی هستند ولی در بعضی از انواع آن، برای تقویت مقاومت برشی، دو انتهای تیر، میلگردهای عرضی در داخل بتن آن کار گذاشته می شوند تا علاوه بر تقویت برشی تیرچه، گیره های لازم برای حمل و نقل تیرچه و اتصال بین بتن و دال را تامین کند.