انواع درز انبساط پل ها

درز انبساط با قیر پلیمری یا ماستیک درزگیری در پل ها

درز انبساط با قیر پلیمری یا ماستیک درزگیری موسوم به PSJ، برای استفاده به عنوان آب بندی درز انبساط در دال های بتنی و پل های جاده ای است. این نوع درزهای انبساط آب بند نباید برای جابه جایی های بیشتر از 15 ±میلیمتر (دامنه حرکت درز) از عرض موجود درز انبساط مورد استفاده قرار می گیرند.

به عنوان یک توصیه کلی برای طول دهانه مناسب این نوع درز، با لحاظ نمودن تغییر شکل های ناشی از تغییرات درجه حرارت و تغییر شکل های الاستیک خمشی عرشه، مشخصات فیزیکی و مکانیکی متعارف بتن و فولاد، چنانچه تغییر طول از هر دو طرف درز وجود داشته باشد (مانند درز بین دهانه های با نشمین ساده روی بالشتک های الاستومری)، این نوع درز انبساط برای دهانه های حداکثر تا 20 متر قابل کاربرد است.

در مواردی که کل عرشه پل بین دو درز انبساط قرار می گیرد (مانند پل های یک دهانه یا پل های چند دهانه پیوسته با دو درز در ابتدا و انتها)، این نوع درز برای فاصله بین دو درز (طول پل) تا 40 متر هم می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

البته اعداد 20 و 40 متر برای پل هایی است که چند سالی از زمان بهره برداری آنها می گذرد و تغییرات طول ناشی از افت و خزش بتن تقریباً خاتمه یافته است. همچنین، به لحاظ شرایط اجرایی، عملکرد این نوع درز انبساط برای عرض بازشو تا 5 سانتیمتر قابل اطمینان است و برای مقادیر بزرگ تر از 5 سانتیمتر قابلیت اجرا و اطمینان از عملکرد آن کاهش می یابد.

مواد و مصالح

ماده درزگیر (قیر یا ماستیک) در این نوع درز انبساط در انواع مختلف شامل درزگیرهای با مصرف داغ و به شکل مذاب مانند قیرهای پلیمری و درزگیرهای با مصرف سرد مانند ماستیک درزگیر سیلیکون (با قابلیت حرکت 100 +و 50- درصد)، پلی سولفید (با قابلیت حرکت 5/12 ±درصد)، پلیاورتان (با قابلیت حرکت 25 ±درصد)، در بازار موجود است.

بهترین عملکرد ماده درزگیر سرد متعلق به ماستیک های درزگیری سیلیکونی است که سریع عمل آوری می شوند (گیرش سریع) و سطح آنها به طور خودکار تنظیم می شود و به صورت سرد قابل مصرف هستند و چسبندگی خوبی به سطوح بتنی دارند (به لحاظ عملکردی شبیه چسب آکواریوم البته با رنگ و مشخصات متفاوت با آن هستند). این نوع درزگیر برای پل هایی که سرعت عمل درزگیری در آنها بسیار مهم است و امکان انسداد ترافیک برای مدت طولانی میسر نیست بسیار مناسبند.

فوم یا اسفنج بکار رفته به عنوان قالب برای مسدود کردن شکاف درز انبساط (برای جلوگیری از فرار قیر پلیمری از شکاف درز تعبیه می شود) باید از نوع نیمه فشرده (با تخلخل پایین) باشد. در صورت استفاده از درزگیر قیر پلیمری داغ، باید نسوز هم باشد و بتواند درجه حرارت حدود 200 درجه سانتیگراد در زمان ریختن قیر مذاب و اجرای آسفالت پلیمری را تحمل نماید.

فرآیند اجرا

شکاف درز انبساط کاملاً از مواد اضافی و آلوده، تخلیه و کاملاً تمیز و خشک می شود.صور کلی درزگیرهای سرد (مانند سیلیکون) به بتن خوب می چسبند و عملکرد خوبی در تماس با بتن دارند. لذا توصیه می شود طرفین شکاف درز از بتن ساخته شده باشد. همچنین، قیرهای پلیمری به آسفالت خوب می چسبند و درصورت استفاده از قیرهای پلیمری به عنوان ماده درزگیر، بهتر است طرفین درز از آسفالت ساخته شده باشد.

فوم یا اسفنجی که به عنوان قالب برای جلوگیری از فرار قیر / ماستیک بکار می رود باید به داخل شکاف درز انبساط و در عمقی که از عرض شکاف درز کمتر نباشد فرو رود. چنانچه عرض شکاف درز بیش از 25 میلیمتر باشد، عمق نفوذ اسفنج باید حداقل 25 میلیمتر باشد. چنانچه قیر پلیمری داغ به عنوان درزگیر بکار گرفته شود و اسفنج از نوع نسوز نیز در دسترس نباشد، جهت اطمینان بیشتر می توان 3 میلیمتر ماسه سیلیسی روی اسفنج ریخت تا در مقابل حرارت ناشی از قیر مذاب آسیب نبیند.

در صورت استفاده از قیر پلیمری به عنوان ماده درزگیر، قیر باید تا حد معین شده در دستورالعمل سازنده، گرم شود. دستگاه گرمکن باید مجهز به یک سیستم گرمکن پیوسته و یک دماسنج کالیبره شده باشد. در صورت استفاده از درزگیرهای سرد سیلیکونی، کافی است مخزن پمپ درزگیر را از ماده درزگیر پر کرده و آن را آماده نمایید.