دستورالعمل های جوشکاری تعمیری باید مطابق استانداردهای منتشر شده تهیه شود. مشخص و ثبت کردن این استانداردها درون نقشه تعمیر، اقدامی بسیار ضروری در جهت تعیین فرایند تصمیم گیری است. استفاده از راهنمای استانداردهای جوشکاری کمک می کند تا از ایمن و قابل اعتماد بودن قطعات جوشکاری شده و محافظت پرسنل جوشکاری از هر گونه صدمه، اطمینان حاصل شود.این استانداردهای شامل کدها، مشخصات، سرفصل های توصیه شده، طبقه بندی و راهنمایی است که ملزومات تکنیکی برای ماده، فرایند، قطعه و سیستم یا خدماتی را شرح می دهند.
تعیین جوش پذیری فلز پایه
اگر جز مورد نظر، قبلاً توسط فرایند جوشکاری ساخته شده باشد، اطلاعات و داده های فرایند جوشکاری اولیه جهت دست یابی به تعمیر موفقیت آمیز بسیار حائز اهمیت است. اگر دستیابی به اطلاعات قبلی ممکن نباشد، آنالیز فلز پایه و فلز جوش ضروری است. اگر قطعه مورد تعمیر بدون جوشکاری ساخته شده باشد، احتمالاً تعیین جوش پذیری آن ضروری خواهد بود. اغلب مواد، قابلیت جوش پذیری مناسبی دارند، با این وجود حفظ تمام ویژگی های مواد بعد از جوش، به دستورالعمل های پیچیده و پیشرفته احتیاج دارد. دانستن خواص شیمیایی و سختی مواد مهم بوده و به تعییین دستورالعمل موفقیت آمیز جوشکاری کمک می کند.
تا هنگامی که ترکیب شیمیایی فلز مشخص نشده باشد، جهت بلند کردن، تراز کردن یا محدود کردن، نباید زائده ای به قطعه جوشکاری شود. اگر دستورالعمل صحیح استفاده نشده باشد، ممکن است زائده ها از اتصال جوشی جدا شده و موجب تخریب غیر منتظره قطعه شود. جوشکاری بیش از حد نیز در هنگام اتصال زائده ها می تواند موجب بروز آسیب های جانبی نیز شود. یک قائده مناسب این است که اندازه جوش گوشه از اندازه گلویی زائده بیشتر نباشد.
به کار گیری دستورالعمل تعمیر
هدف از دستورالعمل جوشکاری تعمیری، تعیین تمامی متغیرهای ضروری برای تکمیل تعمیر است. دستورالعمل تعمیر شامل جزییات تکنیکی که در سایر دستورالعمل های ویژه جوشکاری ذکر می شود و نیز سایر جزییات کمکی مثل نصب و ثابت کردن و سایر عوامل موثر بر تعمیر است. این دستورالعمل شامل اطلاعات جوشکاری از قبیل موقعیت جوشکاری، اندازه ساق جوش گوشه، ضخامت ماده یا شیار جوش ها و اندازه و طبقه بندی الکترود است.
مونتاژ کردن قطعات
بخش مهمی که گاهی اوقات هنگام تعمیر نادیده گرفته می شود، مونتاژ کردن قطعات است. قرار دادن صحیح قطعات، نگه داشتن و خال جوش زدن برای تعمیر موفقیت آمیز لازم به نظر می رسد. مونتاژ کردن قطعات به وسیله جیگ و فیکسچرها، تنظیم و بر روی هم سوار کردن آنها را تسهیل می سازد. فیکسیچرها برای سه هدف اصلی مونتاژ، کنار هم قرار دادن دقیق اجزا و کاربردهای روباتی به کار می روند.
گیره های سنگین و سبک، وسیله هایی هستند که می توان آنها را به عنوان فیکسچر برای تولیدات بزرگ به کار برد. یا به جای فیکسچر های قابل تنظیم آنها را تغییر داده و برای چندین کار استفاده کرد. قطعات ممکن است به طور کلی یا جزیی در فیکسچر جوشکاری شوند. اگر قطعات خال جوش زده شده باشند باید قبل از جوشکاری از داخل فیکسچر خارج شوند که این فیکسچر بست نگهداری نامیده می شود. خال جوش ها باید با تعداد کافی و در ابعاد مناسب برای نگه داشتن قطعات مونتاژ شده در جای خود به کار روند.