دیوارهای جدا کننده بسته به محل قرار گیری ممکن است در درون قاب ساختمان یا خارج از قاب اجرا شوند. در صورتی که دیوار جدا کننده داخل قاب اجرا شوند میانقاب و در صورتی که خارج از قاب اجرا شوند تیغه نامیده می شود. همچنین در صورتی که دیوار از واحدهای بنایی مجزا تشکیل شده باشد به آن دیوار گسسته و در صورتی که دیوارها به گونه ای اجرا شوند که تمام عناصر تشکیل دهنده آن عملکردی یکپارچه داشته باشند، دیوار با مصالح پیوسته نامیده می شود.
میانقاب
المانی که در داخل قاب قرار گیرد میانقاب نامیده می شود. میانقاب ها با توجه به نحوه اجرا (اتصال یا عدم اتصال به قاب) عملکرد متفاوتی با یکدیگر دارند. همچنین اثراتی که روی سازه و توزیع نیرو بین قاب های ساختمانی می گذارند، مختلف است. در صورتی که میانقاب به قاب تیر و ستون متصل باشد و نقش باربر جانبی داشته باشد میانقاب سازه ای و در صورتی که میانقاب به نحوی از قاب جدا شده باشد و در باربری جانبی مشارکت ننماید میانقاب غیر سازه ای تلقی می شود.
میانقاب های سازه ای
در برخی ساختمان ها برای جدا کردن فضای ساختمان و بیرون آن معمولاً از دیوارهایی با مصالح بنایی استفاده می شود که در داخل قاب قرار می گیرند. به علت استفاده زیاد از دیوارهای پر کننده در ساختمان های متداول، مطالعه دیوار بر رفتار سازه در هنگام زلزله موضوعی کاربردی و مهم است. هر چند وجود دیوار باعث افزایش سختی کل سازه می شود.
اما این اثر همواره جنبه مثبت ندارد چرا که سختی بالای سازه، موجب جذب نیروی زلزله بیشتر می شود ولی با توجه به ترد بودن مصالح، دیوارهای بنایی متداول منجر به تخریب زود هنگام این عضو می شود که به شدت باربری جانبی سازه تقلیل می یابد.
اگر میانقاب به قاب پیرامون خود متصل باشد باید اثرات آن در مدل سازی ساختمان لحاظ شود و همچنین از ظرفیت آن استفاده شود. در این شرایط میانقاب مذکور سازه ای تلقی شده و در باربری جانبی سهم خواهد داشت در غیر این صورت باید میانقاب از قاب پیرامون خود جدا شود.
تشکیل ستون کوتاه
یکی از نکات مهم در رفتار لرزه ای سازه ها، توجه به پدیده ستون کوتاه است در سیستم ساختمانی با قاب خمشی به علت جذب نیروی زیاد ستون ها، در ستون مفصل برشی تشکیل می شود. این مفصل در ساختمان های بتنی رفتاری شکننده دارد و در ساختمان های فولادی رفتاری شکل پذیر دارد. برای جلوگیری از این پدیده می توان با ایجاد فاصله بین قاب و میانقاب از اندرکنش قاب و میانقاب جلوگیری نمود.
نقصان در مسیر بار
اگر میانقاب به قاب متصل باشد، میانقاب جزیی از سیستم باربر جانبی به شمار می آید. بناراین مسیر بار باید به نحوی باشد که اولاً منقطع نباشد و از بالا تا پایین سازه زیر یکیدیگر قرار گرفته باشند. در صورتی که میانقاب ها منقطع اجرا شده باشد، موجب نامنظمی در ارتفاع شده و خود قاب، نیروهای بیشتری را تجربه می نماید. بنابراین برای جلوگیری از این پدیده توصیه می شود میانقاب از قاب جدا شود.
موارد فوق الذکر در صورتی در سازه ظاهر می شود که اتصال قاب با میانقاب کامل باشد ولی در صورتی که این اتصال کامل نباشد هیچ یک از پدیده های مذکور در سازه مشاهده نمی شود. بنابراین توصیه می شود تا حد امکان با اجرای جزییات اجرایی مناسب میانقاب از قاب جدا شود. البته شایان ذکر است این جزییات باید به نحوی باشد تا حرکت خارج از صفحه میانقاب نیز مهار شود.ضوابط طراحی و نحوه تأثیر میانقاب در صورت اتصال به قاب در سیستم باربر جانبی و چگونگی مدل نمودن آن در دستورالعملی جداگانه منتشر می شود.
اثرات موضعی در تیرها و ستون ها
در صورت کفایت ظرفیت اتصال تیر به ستون معمولاً میانقاب های سازه ای می توانند منجر به ایجاد مفاصل پلاستیک در تیر یا ستون شوند.