انواع اتصال صلب

اتصال بال تیر به بال ستون به صورت مستقیم

در این نوع اتصال لنگرهای خمشی از بال های کششی و فشاری به ستون منتقل شده و جان تیر نیز به بال ستون جوش می شود. این نوع اتصال خیلی کم کاربرد است و در برابر زلزله ضعیف عمل می کند.

اتصال با ورق فوقانی و تحتانی

لنگر خمشی وارده از طریق ورق ها به ستون منقل می شود. ورق تحتانی که تحمل تنش فشاری را بر عهده دارد عریضتر از بال تیر است تا از ایجاد جوش سر بالا جلوگیری شود. ورق فوقانی که تحمل تنش کششی را بر عهده دارد به صورت ضخامت متغییر اصطلاحاً کله گاوی ایجاد می شود.

اتصال فلنجی

در این نوع اتصال ابتدا بال و جان تیر با یک ورق به وسیله جوش به هم متصل نموده سپس به توسط پیچ این ورق به بال ستون اتصال پیدا می کند. این نوع اتصال مقاوت بسیار بالایی در برابر بار زلزله دارد و شکل پذیری مناسبی را در بر دارد ولی نیاز به نیروی متخصص و هزینه اجرایی بالایی را در بر دارد.

در این اتصال دو قطعه توسط فلنج به همدیگر متصل می شوند منظور از فلنج پلیتی است که سوراخ کاری شده و ارتفاع ان از ارتفاع تیر بیشتر است.دو نوع اتصال فلنجی تیر به ستون با نام های چهارپیچه و هشت پیچه وجود دارد. اتصال چهارپیچه برای مقادیر کم لنگر و اتصال هشت پیچه برای مقادیر بزرگ لنگر خمشی مورد استفاده قرار می گیرد.