به قاب های ساختمانی که درون آنها با دیوارهای بنایی پر شده باشد، قاب میانپر گفته می شود. مصالح قاب میانپر ممکن است از نوع آجر، بتن، بلوک سفالی، کناف و ….باشند که به آنها میانقاب نیز گفته می شود. تحقیقات نشان می دهد که قابهای میانقاب، باعث افزایش چشمگیر سختی، مقاومت و تغییر در شکل پذیری سازه نسبت به سازه بدون میانقاب می شود.
این اثر ممکن است اثر مطلوب و یا نامطلوبی بر رفتار لرزه ای سازه ها داشته باشد. اثرات میانقاب یکی از مهم ترین بندها در محاسبه پریود سازه است که متاسفانه مهندسین در اکثر موارد دچار شبهاتی در این مورد می شوند و اشتباه در محاسبه پریود بشدت در طراحی سازه تأثیر گذار است.
حالت اول
حالت خردشدگی گوشه ها
- نشان دهنده خرد شدگی میانقاب در حداقل یکی از موقعیت های بارهای متمرکز گوشه ها است. در میانقاب های با مصالح بنایی محاط شده با قاب با اتصالات ضعیف و اعضای قاب (تیر و ستون) قوی روی می دهد.
حالت دوم
حالت لغزش برشی
- نشان دهنده لغزش ناشی از برش در راستای افقی و بین اجرای دیوار میانقاب است. در میانقاب های مصالح بنایی با ملات ضعیف و اعضای قاب (تیر و ستون) قوی روی می دهد.
حالت سوم
حالت فشاری قطری
- نشان دهنده خردشدگی میانقاب در ناحیه مرکزی دیوار میانقاب است. در میانقاب های لاغر به دلیل ناپایداری در کمانش خارج از صفحه میانقاب روی می دهد.
حالت چهارم
حالت ترم قطری
- نشان دهنده ایجاد ترک قطری بین دو گوشه دیوار میانقاب است. در قاب های ضعیف یا قاب با اتصالات ضعیف و اجزای پ کننده (مصالح بنایی) قوی نسبت به میانقاب روی می دهد.
حالت پنجم
حالت گسیختگی قاب
- نشان دهنده ایجاد مفصل پلاستیک در ستون یا در اتصالات تیر به ستون است. در قاب های ضعیف یا قاب با اتصالات ضعیف و اجزای پر کننده قوی نسبت به میانقاب روی می دهد.