تکنیک جابه جایی یا جایگزینی ممکن است جهت نصب ستون های سنگی محصور شده با ژئوتکستایل در خاک های خیلی نرم یا بشدت نرم می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
روش جایگزینی
یک لوله فولادی با ضخامت جداره نازک با نوک باز (غلاف) که از نظر قطری برابر با پوشش ژئوتکستایل است، از سطح زمین تا لایه فونداسیون زیرین فرو برده می شود. خاک میانی غلاف با استفاده از یک مته به بیرون استخراج می شود. سپس پوشش ژئوتکستایل داخل غلاف قرار داده شده و از سطح معمولاً ترکیبی از شن ریزدانه و ماسه حفره میانی را پر می کنند.
پس از آنکه حفره میانی ژئوتکستایل پر شد، غلاف فولادی از اطراف ستون محصور شده بیرون کشیده می شود. ممکن است ستون محصور شده تراکم اندکی را با لرزش غلاف در حین بیرون کشیدن تجربه کند. به محض بارگذاری، تنش های ستونی جانبی که منجر به گسترش شعاعی و کرنش ژئوتکستایل می شوند، باعث محصور شدگی ستون میشوند.
روش جابه جایی
غلاف فولادی تا لایه فونداسیونی به سمت پایین ویبره می شود. این غلاف دارای دو درپوش مکانیزه در انتهای خود است که در حین فرو رفتن درون زمین بسته نگه داشته می شود و موجب جابه جایی خاک نرم پیرامونی میشود. سپس ژئوتکستایل درون غلاف مشابه روش جایگزینی، قرار داده شده و پر می شود.
در حینی که غلاف بالا کشیده می شود، درپوش انتهایی با فشار باز شده و به درپوش اجازه بالا آمدن از اطراف ستون محصور شده داده می شود. روش جابه جایی معمول ترین روش استفاده شده برای ساخت بوده و برای خاک های بسیار نرم ترجیح داده می شود. این روش موجب ایجاد ستون های سنگی می شود که با خاک پیرامونی دارای قفل شدگی داخلی هستند.