تمرکز بر ایمنی، بستر سازی برای انجام کارها به صورت ایمن و رسوخ فرهنگ ایمنی در تفکر مدیران جایگاه چندان مناسبی را ندارد. با بررسی های صورت گرفته با مدیران پیمانکاران مشخص می شود آنها چندان رغبتی به موضوعات ایمنی بهداشت و محیط زیستی در کار خود نشان نمی دهند. همچنین دستگاه های اجرایی نیز در این راستا نظارت کاملی را ندارند چنانچه در ارزیابی های فنی پیمانکاران موارد HSE اصلاً لحاظ نشده است.
اتخاذ سیاست های تشویقی در تفاوت قائل شدن بین پیمانکاران دارای سابقه ایمنی، بهتر که در اکثر کشورها مشاهده می شود، هنوز در کشور ما دیده نمی شود. مشاهده می شود شرکت های بیمه نیز برای بیمه کارگاه ها به صورت متوسط نرخ بیمه را اعلام می کنند. سابقه ایمنی شرکت های پیمانکاری در تعیین مقدار بیمه اثرگذار نیست. طبیعی است این روش باعث دلسردی شرکت های رعایت کننده ایمنی می شود.
در مقایسه با سایر صنعت ها و شاخه های دیگر اقتصادی مشاهده می شود که کم مهارت ترین افراد که عموماً به لحاظ شاخص های آموزشی مانند سطح تحصیلات و گذراندن دوره های مختلف در پایین ترین سطح ممکن قرار دارند، جذب کارهای ساختمانی و عمرانی می شوند که بعضاً نیازمند آموزش های تخصصی خاص برای کار با ماشین آلات تخصصی است. این سطح آگاهی افراد در این حوزه کاری باعث ایجاد رفتار های بسیار پر خطر می شود.
وجود نیروهای خارج از حیطه مدیریت در کارگاه های عمرانی نیز یکی از دلایلی بروز حوادث است. صنعت ساخت از نظر به کارگیری پیمانکاران دست دوم و جز و حتی اشخاص حقیقی که به صورت خویش فرما در کارگاه ها فعالیت می کنند از دیگر صنایع متمایز می شود. از سوی دیگر بسیاری از پیمانکاران از قراردادهای حتی دست نویس که کوچک ترین مسائل ایمنی در آن لحاظ نشده، استفاده می کنند. همچنین بسیاری از پیمانکاران تمایل دارند کارها را به صورت کنترات به افراد یا پیمانکاران دیگر واگذار نمایند.
پایین بودن سطح فرهنگی کارگران به خصوص در کارگاه های ساختمانی سبب می شود تا موارد ناهنجاری فرهنگی نظیر استعمال مواد مخدر و سایر موارد ممنوعه در سحط نسبتاً بالایی رواج داشته باشد. نتیجه این موارد کاهش سطح هوشیاری و به دنبال آن بروز حوادث کاری است. در کارخانجات و سایر صنایع از طرفی به دلیل آموزش های لازم و از سوی دیگر با توجه به ابزارهای کنترلی مناسبی که در اختیار مدیریت قرار دارد، احتمال وقوع چنین شرایطی بسیار کمتر از کارگاه های عمرانی است.
تدابیر اتخاذی فعلی در کارگاه های عمرانی کشور عمدتاً مشتمل بر روش های علاج بخشی (اصلاحی) و نه پیشگیرانه است. هر چند این روش در مورادی از قبیل تعمیر و نگهداری ماشین آلات پذیرفته شده است. در موضوعی که با جان و سلامت انسان ها سر و کار دارد، نباید به آن بسنده کرد.
نوع و وضعیت خاص کارگاه های عمرانی در مقایسه با سایر فرایندهای صنعتی کارخانه ای خود عامل بروز بسیاری از مخاطرات و مسائل ایمنی است. در کارخانجات کارها به صورت دائم و تکراری در خطوط تولید انجام می شود. این وضعیت تکراری به مدیریت فرصت می دهد تا به صورت مستمر در بهبود وضعیت و ارتقای ایمنی تلاش کند. در حالی که در فعالیت های انجام شده در کارگاه های عمرانی به ندرت تکرار دیده می شود.این موضوع در ساختمان های تجهیز کارگاه به خوبی دیده می شود که به دلیل موقتی بودن و تخریب آنها در پایان پروژه بسیاری از نکات و موارد در آنها نادیده گرفته می شود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
