استفاده از نبشی جان یکی از روش های ساده و معمول در اجرای اتصال مفصلی تیر به ستون و یا تیر به تیر است. اتصال نبشی به جان تیر یا به بال یا جان ستون می تواند توسط فن جوشکاری یا پیچ انجام گیرد.
اتصال نبشی ها به جان تیر و بال یا جان ستون می تواند توسط پیچ انجام گیرد. آیین نامه های طراحی ایجاد فاصله آزادی حدود 12 تا 15 میلیمتر بین تیر و بال یا جان ستون را برای اتصال تیر به ستون به کمک نبشی جان توصیه می کنند. این فاصله علاوه بر تأمین فضای کافی برای چرخش آزاد در تیر برای حالاتی که تیر در حد رواداری مجاز است. امکان نصب و اجرای اتصال را بدون نیاز به بریدن سر تیر، تنها با جابجا کردن نبشی فراهم می کند.
اتصال مفصلی به کمک نبشی جان
اتصالات ساده قاب شده به کمک نبشی جان در زمره اتصالات با میزان صلبیت کم جای دارند. اتصال نبشی ها به جان تیر معمولاً در محل کارخانه و اتصال آنان به بال ستون معمولاً در محل کارگاه انجام می شود. به دلیل امکان کنترل کیفیت در کارخانه، اجرای اتصال نبشی ها به جان تیر توسط جوش ترجیح داده می شود. اجرای اتصال نبشی ها به جان یا بال ستون در محل کارگاه می تواند توسط جوش و یا پیچ انجام شود.
هر چند توصیه می شود هر دو اتصال نبشی ها به جان تیر و بال ستون توسط یک نوع فن اتصال (جوش یا پیچ) اجرا شود. ولی اجرای اتصال توسط ترکیب دو فن جوشکاری و پیچ ممکن و قابل قبول است.معمولاً در نقشه های اجرایی سوراخ های اتصال در پیچ های کارخانه ای را با دوایر توخالی و سوراخ های اتصال در پیچ های کارگاهی را با دوایر توپر نشان می دهند. از اتصال نبشی جان (اتصال قاب شده) می توان برای اتصال مفصلی دو تیر با محورهای متعامد نیز استفاده نمود.
در این اتصال لازم است قسمتی از بال های دو تیر، بریده شده و اتصال به گونه ای اجرا شود که بال های فوقانی دو تیر طرفین و تیر ورق در یک تراز قرار گیرند. هر چند بریدن بال های تیر برای عمل هم ترازی اثر چندانی بر ظرفیت برشی تیرها ندارد، ولی هنگامی که از پیچ های پر مقاومت برای اتصال نبشی جان تیر آهن استفاده می شود امکان پارگی جان تیر در امتداد خط سوراخ برای عکس العمل های بزرگ وجود دارد.