میان لایه جاذب تنش از یک لایه قیر اصلاح شده تشکیل می شود که بر روی سطح روسازی ترک خورده موجود پاشیده می شود و سپس با یک لایه سنگدانه های شکسته پوشیده می شود. میان لایه جاذب تنش یک روش نگهداری روسازی است که برای پیشگیری از بالا آمدن ترک های روسازی قدیمی به درون و سطح روکش آسفالتی جدید مورد استفاده قرار می گیرد.
این امر باعث افزایش عمر مفید روسازی می شود و درنتیجه نیاز به ترمیم های نگهداری روسازی را در آینده کاهش می دهد. این نوع لایه کاهش ترک های انعکاسی بسته به نوع قیر مورد استفاده در آن که قیر گرم اصلاح شده با پودر لاستیک یا قیر امولسیونی کاتیونیک پلیمری هستند، به دو دسته تقسیم می شود. مشخصات طراحی این نوع میان لایه مشابه اندود آببندی سنگدانه ای (چیپ سیل) است.
پیش از اجرای میان لایه جاذب تنش، کلیه ترک ها و درزهای عریضتر از 6 میلیمتر باید پر شده و درزگیری شوند. پس از اجرای میان لایه جاذب تنش و پیش از روکش آسفالتی گرم، یک لایه اندود سطحی بر روی میان لایه پخش میش ود. پس از پخش مصالح سنگی شکسته شده بر روی لایه قیر اصلاح شده، بلافاصله عملیات غلتک زنی با استفاده از حداقل دو غلتک چرخ لاستیکی به وزن 32 تن آغاز می شود و با حداقل 4 عبور غلتک از تمامی نقاط پایان می گیرد. سپس سنگدانه های شل با استفاده از یک ماشین جاروب مخصوص برداشته می شوند.
مزایای میان لایه جاذب تنش با قیر اصلاح شده
معایب میان لایه جاذب تنش با قیر اصلاح شده
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
