مود کمانشی بیانگر گرایش سازه به تغییر مکان یا مود نمو تغییر مکان سازه در نقطه بحرانی است. از طریق تحلیل مودهای کمانشی، نقاط ضعف سازه ها مشخص و مودهای خرابی ممکن به دقت تعیین می شوند. مود کمانشی متناظر با اولین نقطه بحرانی، پایین ترین مود کمانشی نامیده می شود. انرژی پتانسیل در هنگام تغییر مکان در امتداد پایین ترین مود کمانشی، دارای حداقل مقدار بوده و سازه های واقعی تحت فرآیند بارگذاری تمایل به تغییر مکان در این جهت دارند.
به دلیل عوامل غیر خطی شدید در این سازه ها، تحلیل خطی، ظرفیت پایداری بالایی را تخمین می زند. علاوه بر آن، این سازه ها تحت بعضی شرایط بارگذاری تکیه گاهی و هندسی به ناکاملی بسیار حساس هستند. برای تعیین رابطه دقیق بار و تغییر مکان ادامه تحلیل در مرحله پس کمانشی یعنی تحلیل پاسخ کامل بار - تغییر مکان ضروری است.
سازه های چلیکی تک لایه به بارگذاری نامتقارن شدیداً حساس بوده و بارگذاری های نامتقارن ظرفیت باربری سازه را تا حدود نصف حالت بارگذاری متقارن تقلیل می دهند. بنابراین ترکیبات مختلف بارگذاری های متقارن و نامتقارن نیز در تحلیل های غیر خطی ضروری است.
بعضی از سازه های چلیکی تک لایه با ابعاد هندسی و مصالح و بارگذاری خاص، مکانیزم خرابی موضعی همراه با فروجهش دینامیکی را به نمایش می گذارند. برای ارزیابی رفتار واقعی این سازه ها، تحلیل دینامیکی غیر خطی تحت بار استاتیکی و به علت پدیده فروجهش ضروری بوده و با استفاده از مفهوم ناپایداری دینامیکی، بایستی رفتار این سازه ها بعد از نقطه بحرانی مورد بررسی قرار گیرند.
در چلیک های تک لایه با تکیه گاه های طولی، افزایش نسبت طول به دهانه آن، تأثیر محسوسی بر ظرفیت باربری سازه نداشته ولی در چلیک های تک لایه با تکیه گاه های مرزی، متناسب با افزایش نسبت طول به دهانه ظرفیت باربری به سرعت کاهش می یابد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
