تیغه ها، جداکننده هایی هستند که در باربری جانبی سازه نقشی ندارند و داخل قاب ساختمانی اجرا نشده اند. لازم است که اجرای تیغه ها قبل از کفسازی صورت پذیرد تا لبه تحتانی تیغه ها به صورت موثر مهار شود. همچنین در صورتی که تیغه ای بعد از عملیات کفسازی اجرا شود باید تدابیر لازم جهت مهار لبه تحتانی تیغه اندیشیده شود و مهار لبه تحتانی به خوبی انجام گیرد. توصیه می شود برای اجرای تیغه ها از دیوارهای با مصالح پیوسته استفاده شود.
در صورتی که مصالح مصرفی در سقف از مصالحی باشند که مقاومت فشاری آنها کم (استفاده از بلوک های پلی استایرن) و تحمل نیروی حاصل از پدیده کنش قوسی را نداشته باشد اجرای تیغه ها باید از مصالح پیوسته باشد در غیر این صورت استفاده از مصالح گسسته بلامانع است.
در صورت اجرای سقف کاذب باید تیغه تا سقف ادامه یابد و سقف کاذب در طرفین تیغه به صورت مجزا اجرا شود. در صورتی که دیوار به دلیل وجود محدودیت هایی تا سقف سازه ای امتداد نیافت باید جزییاتی اجرا شود تا لبه فوقانی مهار شود.در صورت ایجاد بازشوهای با عرض بزرگ برای عبور یا جانمایی تأسیسات مکانیکی و برقی (مانند کانال های تهویه یا تابلوهای برق) باید تیغه در طرفین بازشو به سقف مهار شود.
در صورت نیاز به ایجاد بازشوهای بزرگ به دلایل مختلف از جمله جانمایی تأسیسات برقی (تابلو برق) عبور تأسیسات مکانیکی یا طراحی پنجره و نورگیر، در صورت امکان بازشو بین مهارهای دیوار تعبیه شود و در صورت عدم امکان و در صورتی که طول بازشو بیش از 1 متر باشد طرفین بازشو باید مهار شود و به سقف متصل شود.